چكيده فارسي :
گاهي ممكن است بيماري با شكايت كاهش ناگهاني بينايي به دنبال انجام جراحي غيرچشمي بدون عارضه به صورت اورژانسي نزد شما مراجعه كند، هرچند كه چنين تجربهاي شايع نيست. امروزه اين موضوع در زمره مباحث مهم پزشكي قانوني قرار گرفته است و چشمپزشك بايد قادر به تشخيص صحيح بوده و علت افت بينايي را مستند كند. علاوه بر آن، يك چشمپزشك بايد به علل افت بينايي و يا كاهش ميدان بينايي پس از جراحيهاي چشمي آشنايي كامل داشته باشد تا بتواند در كنار تعامل مناسب با بيمار، ارزيابيهاي لازم را انجام داده و از انجام آزمايشهاي غيرضروري اجتناب ورزد. در اين مبحث، به بررسي علل افت بينايي حين جراحيهاي چشمي و غيرچشمي با تاكيد بر علل نوروافتالمولوژي پرداخته ميشود. افت بينايي ناشي از جراحيهاي اربيت، آسيب مستقيم به مسير بينايي حين جراحيهاي سينوس و يا مغز و اعصاب، عفونتهاي بعد از عمل، اختلالات قرنيه و ادم ماكولا از جمله علل كاهش بينايي به دنبال عمل جراحي ميباشند كه مورد بررسي قرار نگرفتهاند.