وضعيت گردشگري سلامت در ايران؛ فرصت يا تهديد

Situation of health tourism in Iran; opportunity or threat

اهداف: گردشگري سلامت، هرگونه مسافرت براي ارتقاي سلامت را دربر مي­گيرد و به‌عنوان يكي از ابعاد گردشگري، به توسعه پايدار و پويايي اقتصاد كشور كمك مي­ نمايد. همچنين گردشگري سلامت، يك استراتژي ملي در راستاي افزايش درآمد كشور و نيز يك بازوي امنيت ملي است. اين پژوهش با هدف بررسي وضعيت گردشگري سلامت و تعيين مزيت­ هاي ويژه كشور ايران صورت گرفت. روش‌ها: اين پژوهش از نوع توصيفي مروري در دو مرحله انجام شد. نخست داده­ هاي پژوهش از منابع كتابخانه ­اي و تارنماهاي علمي استخراج شد و سپس نظر صاحب‌نظران خبره نيز به آن اضافه شد. داده ­هاي مطالعه با استفاده از الگوي عوامل ايجادكننده مزيت رقابتي و رابطه بين آنها بررسي و تحليل شدند. يافته‌ها: كشور ايران داراي نقاط قوت زيادي از جمله پزشكان حاذق، تكنولوژي بروز و مناطق درماني طبيعي براي جذب گردشگران سلامت است، اما با نقاط ضعف و چالش­ هايي نظير هماهنگي نامناسب سازمان­هاي مسئول گردشگري پزشكي و برنامه ­ريزي نامناسب نيز همراه است. نتيجه‌گيري: كشور ايران مي‌تواند با سرمايه­ گذاري هرچه بيشتر روي نقاط قوت خود و معرفي آنها به‌عنوان توانمندي­هاي منحصر به­ فرد خود در ارايه خدمات، نقش خويش را در اين بازار پررنگ­ تر نمايد. در زمينه نقاط قابل اصلاح نيز مي­ توان بر حسب مورد از طريق تدوين برنامه­ هاي جامع، بازاريابي و اصلاح برخي از فرآيندها، نتيجه مورد نظر را حاصل نمود.

Aims: Health tourism covers any trip for health promotion and as one of the dimensions of tourism, results in development and leads to dynamic economics. It could also be a national strategy towards increasing the national income and is also considered as a national security aid. This study was carried out to investigate the current status of health tourism in Iran and the specific potentials of the country. Methods: This descriptive review article was done in two stages. First, the research data was extracted from the resource library and scientific websites and then the experts’ viewpoints were added to it. Data were investigated and analyzed using the pattern of factors that create competitive advantage and their relationships. Results: Iran has many strength points, including expert physicians, up-to-date medical technology and natural healing regions to attract health tourists; however, weaknesses and challenges such as poor coordination among the organizations responsible for medical tourism and inappropriate planning. Conclusion: Iran could make use of its potentials in the field of health tourism and achieve the goals and visions of “Iran in 1404”, through increasing emphasis on the strength points and introducing them as its unique capabilities, comprehensive planning and operational requirements of field units and provide leadership in this industry.