مهندسي بافت عضله اسكلتي: حال و آينده

Skeletal muscle tissue engineering: Present and future

مقدمه: 40% حجم بدن انسان بالغ از عضله اسكلتي تشكيل شده است. دامنه بيماري‌هاي عضله اسكلتي از ضعف عضلاني تا فلج و حتي مرگ گسترش دارد. در نيروهاي نظامي، شايع‌ترين صدمات، زخم‌هاي بازي هستند كه در آن، تمام يا بخشي از يك يا چند عضله اسكلتي تخريب مي‌شود. سلول‌هاي عضلاني در افراد بالغ آن‌گونه كه بافت‌هايي همچون بافت خون‌ساز، پوست و ساير بافت‌ها به‌طور منظم تكثير مي‌يابند، امكان تكثير ندارند. بنابراين، توانايي گرفتن تعداد كمي سلول از پستاندار بالغ و توليد حجم نسبتاً زياد عضله اسكلتي، مزيت ارزشمندي براي بشر است. نتيجه‌گيري: در حال حاضر به نظر مي‌رسد كه طراحي و ساخت جايگزين عضله اسكلتي به‌نحوي كه از لحاظ عملكرد انقباضي قابل مقايسه با عضله طبيعي باشد اندكي دور از ذهن است؛ چرا كه هنوز هيچ‌گونه روش موثر و قابل انجام براي ساخت جايگزين عضلاني كه از لحاظ اندازه نسبتاً بزرگ باشد و در آن فيبرهاي عضلاني بالغ و زنده با تراكم و نظم معين شبيه به عضله طبيعي كنار هم قرار گرفته باشند وجود ندارد.

Introduction: Approximately 40% of every adult human body mass is composed of skeletal muscle. Skeletal muscle diseases range from the debilitating to crippling and even to death. The residing satellite stem cells are few in numbers. The ability to take a few cells from an adult human and produce a large mass of functional skeletal muscle would be of invaluable benefit to humankind. Conclusion: As of today it seems that designing and construction of a skeletal muscle substitute with similar functional properties is a little far out of mind; because no yet exists an effective and executable method for construction of a skeletal muscle substitute that be large enough and mature and live fibers aligned in it with proper concentration and regularity similar to natural muscle.