حفاظت از متخصصان دانش هسته اي از گذر راهكارهاي پيشگيرانه مبتني بر افزايش خطر

زمينه و هدف: ضرورت حمايت و حفاظت منسجم و سازمان يافته از متخصصان دانش هسته اي، با توجه به جايگاه علمي و اجتماعي برجسته آن ها و احتمال بروز خطرات تروريستي كه عليه آن ها وجود دارد، بر هيچ كس پوشيده نيست. با بررسي راهكارها و روش هاي مختلف پيشگيري به اين نتيجه مي رسيم كه رويكردهاي پيشگيرانه ي مبتني بر اصلاح و بازپروري مجرمين بالقوه در اين زمينه داراي تأثيرات ناچيزي است؛ و مؤثرترين راه حفاظت از متخصصان در قبال اقدامات تروريستي اتخاذ تدابير پيشگيرانه ي وضعي يا موقعيت مدار مي باشد. در اين تحقيق چگونگي طراحي و اعمال تكنيك هاي مبتني بر افزايش خطرات ارتكاب جرم، در ارتباط با حفاظت از متخصصان و پيشگيري از وقوع جرائم تروريستي عليه آن ها، مورد بحث و بررسي قرار گرفته است روش تحقيق: اين پژوهش از نوع توصيفي - تحليلي بوده و با استفاده از منابع كتابخانه اي و اينترنتي انجام شده است. يافته ها: راهكارهاي پيشگيري وضعي بر اساس ماهيت، اهداف و آثاري كه دارند به پنج دسته راهكارهاي مبتني بر 1- افزايش تلاش 2- افزايش خطر 3- كاهش منافع 4- از بين بردن بهانه ها 5- كاهش تحريك ها؛ تقسيم بندي شده و هر يك از اين گروه ها خود دربردارنده چند تكنيك مي باشد. نتيجه گيري: با به كارگيري اين دسته از اقدامات پيشگيرانه موقعيت مدار مي توان ترتيبي اتخاذ نمود كه ضمن افزايش احتمال دستگيري و شناسايي تروريست ها، آن ها را از ارتكاب جرم منصرف نمود يا اينكه قبل از موفقيت آن ها در انجام اقدامات مورد نظرشان، آن ها را دستگير و از وقوع اين جرائم جلوگيري به عمل آورد.