بررسي فراواني نسبي اتومايكوزيس در مراجعه‌كنندگان به درمانگاه گوش و حلق و بيني بيمارستان بقيه‌ا…«عج»

Assessment of Prevalence of Otomycosis in ENT Clinic in Baqiyatallah (a.s.) Hospital

اهداف. اتومايكوز يس عفونت شايع قارچي گوش خارجي است كه در نواحي گرمسيري و نيمه گرمسيري جهان ديده مي‌شود. اين بيماري يكي از معمول‌ترين مشكلاتي است كه پزشكان و به‌خصوص متخصصين گوش و حلق و بيني با آن روبه‌رو مي‌باشند. لذا، اين تحقيق به‌ منظور بررسي وضعيت اين بيماري در مراجعه‌كنندگان به درمانگاه گوش و حلق و بيني بيمارستان بقيه‌ا... «عج» به مدت دو سال ( 1383-1381 ) انجام گرفت. روش‌ ها. تعداد 35 بيمار (23 نفر مذكر و 12 نفر مؤنث) با تشخيص باليني اتومايكوزيس مورد بررسي قارچ‌شناسي قرار گرفتند. به‌منظور تشخيص بيماري پس از نمونه‌برداري از گوش، آزمايش مستقيم با پتاس 10 درصد و كشت نمونه‌ها بر روي دو محيط سابورو دكستروز آگار و سابورو دكستروز آگار حاوي كلرامفنيكل صورت گرفت. به‌ منظور تعيين گونه قارچ از روش‌هاي آزمايشگاهي و تست‌هاي افتراقي مختلف استفاده گرديد. يافته ها. در اين بررسي از 35 بيمار با تشخيص باليني اتومايكوزيس، با توجه به نتايج آزمايشگاهي تنها 20 نفر (57/1 درصد) مبتلا به اتومايكوزيس تشخيص داده شدند . ا ز اين تعداد 12 نفر (34/3 درصد) مذكر و 8 نفر (22/8 درصد) مؤنث بودند. بيشترين تعداد موارد بيماري در گروه سني 40-30 سال مشاهده گرديد. عوامل قارچي جدا شده به ترتيب فراواني عبارت بودند از: آسپرژيلوس نايجر 14 مورد ( 43/7 درصد)، كانديدا آلبيكانس 5 مورد (15/6 درصد)، آسپرژيلوس فوميگاتوس 4 مورد (12/5 درصد)، گونه‌ هاي آسپرژيلوس 3 مورد (9/4 درصد)، آسپرژيلوس گلوكوس, پني‌سيليوم و گونه كانديدا هر يك 2 مورد (6/2 درصد). نتيجه گيري. در اين بررسي فراوان‌ترين قارچ‌هاي جدا شده از بيماران مبتلا به اتومايكوزيس، گونه‌هاي آسپرژيلوس و كانديدا بود كه با بررسي ديگر محققان در ايران و ساير كشورها مطابقت دارد . به‌علاوه با وجود شيوع 57/1 درصد بيماري اتومايكوزيس در مراجعه‌كنندگان به درمانگاه، ضرورت توجه بيشتر به اقدامات تشخيصي دقيق و پيشگيرانه اهميت دارد. بررسي حاضر نشان داد ؛ بيماري اتومايكوزيس را تنها از روي علا يم باليني نمي ‌ توان تشخيص داد و لازمه آن تشخيص آزمايشگاهي است.

Aims. Otomycosis is a prevalent fungal infection of external ear that is seen in tropical and subtropical climates of world. That is one of the most ordinary problems specially observed by ENT MDs. The study was done on patients who had reffered to ENT clinic for 2 years (2002-2004). Methods. 35 patients (23 cases were male and 12 cases were female) were studied with clinical diagnosis of otomycosis. In order to diagnosis the disease, samples were directly observed in 10% KOH preparation and were cultured in two media: saborou dextrose agar with and without chloramphenicol. We used laboratory methods and different separated test for determining fungal species. Results. In this study among 20 cases with Para clinical diagnosis of otomycosis about 12 cases were male (34.3%) and 8 cases were female (22.8%). Most cases were in age group 30-40 years old. The separated fungal factors were: Aspergillus niger 14 cases (43.7%), candida albicans 5 cases (15.6%), Aspergillus fumigatus 4 cases (12.5%), other Aspergillus SP. 3 cases (9.4%), Aspergillus glucous, penicillium SP., candida SP., From each 2 cases (6.2%). Conclusion. In this study the most frequent separated fungi from affected patients were Aspergillus and candida species. That is in accordance with the other studies of researchers in Iran and other countries. Since the prevalence of otomycosis was 57.1% among our patients, accurate preventive and diagnostic measures are necessary. The present study shows that otomycosis cannot be diagnosed based solely on clinical symptoms and it needs laboratory confirmation.