بررسي فراواني درگيري قلب در 61 كودك مبتلا به بيماري كاوازاكي

Study of Cardial Involvement Prevalence in 61 Pediatric Cases of Kawasaki Disease

بيماري كاوازاكي يك بيماري التهابي با درگيري چندين عضو، به خصوص قلب مي‌باشد. در ايران تعداد مطالعات مربوط به قلب در اين بيماري بسيار كم است. هدف از اين مطالعه دست‌يابي به اطلاعات بيماري شناختي در كودكان ايراني و مقايسه آن با ساير مطالعات بود. در اين پژوهش 61 كودك مبتلا به بيماري كاوازاكي كه در مدت 7/5 سال به درمانگاه كودكان بيمارستان قلب شهيد رجايي ارجاع شده بودند، از نظر درگيري قلب به صورت گذشته و آينده‌نگر مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات با مراجعه به پرونده و مدارك بيماران و پي‌گيري در درمانگاه جمع‌آوري شد. براساس نتايج به دست آمده 42 بيمار(69%) هيچ علامتي از درگيري قلب نداشتند، آنوريسم عروق كرونر در 8 بيمار(13%) ديده شد و تجمع مايع در پريكارد در اكوكارديوگرافي در 11% موارد وجود داشت. تغييرات EKG و كارديومگالي هر يك در 8% بيماران و نارسايي خفيف دريچه ميترال در 10% آن‌ها ديده شد. در موارد درمان با آسپيرين همراه با ايمنوگلبولين وريدي، شيوع آنوريسم عروق كرونر نسبت به درمان با آسپيرين تنها، كم‌تر بود. اين مطالعه نشان داد كه بيماران مبتلا به بيماري كاوازاكي نياز به درمان معمول(آسپيرين و ايمنوگلبولين وريدي همراه با هم) براي كاهش بروز ضايعه قلبي دارند. تجمع مايع پريكارد در بيماران اين مطالعه كم‌تر گزارش شد كه شايد علت آن بيش‌تر بودن فاصله‌هاي اكوكارديوگرافي و ماهيت گذراي تجمع مايع پريكارد در بيماري كاوازاكي باشد بنابراين توصيه مي‌شود هم‌كاران پزشك، كودكان مبتلا به بيماري كاوازاكي را براي بررسي و پي‌گيري درگيري قلبي به پزشكان فوق تخصص قلب كودكان ارجاع دهند.

Kawasaki syndrome is an inflammatory multiorgan disease of unknown etiology. The most dramatic organ involved is the heart. There were a few studies about cardiac involvement in Iranian pediatric cases of Kawasaki disease. The aims of this study were determination of cardiac involvement prevalence in Iranian children with Kawasaki disease and its comparison with other studies. 61 pediatric cases of Kawasaki disease referred to pediatric clinic of Shahid Rajayee Heart Hospital during 7.5 years were studied for cardiac involvement retrospectively and prospectively. 41 cases(69%) did not have any sign of cardiac involvement. Coronary artery aneurism was detected in 8 cases(13%). Pericardial effusion was seen in 11%. There were EKG changes and cardiomegaly each in 8% of patients. Mild mitral regurgitation was seen in 10%. Combined treatment with aspirin and intravenous immunoglobulin led to less aneurisms than treatment with aspirin alone. Our study showed that Kawasaki patients need traditional treatment(aspirin and intravenous immunoglobulin) for decreasing the probability of cardiac involvement. Pericardial effusion was less prevalent in our study which may be due to less frequent echocardiographic examinations and evanescent nature of those effusions. We recommend that our colleagues refer Kawasaki patients to pediatric cardiologist for better assessment of their cardiovascular status.