پديد آورندگان :
بايزيدي، قادر دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران، ايران , اعتصام، ايرج دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه معماري، ايران , حبيب، فرج دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه معماري، ايران , مختاباد امرئي، مصطفي دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده هنر و معماري، تهران، ايران
كليدواژه :
معماري معاصر , منطقه‌گرايي تعاملي , منطقه‌گرايي انتقادي , مكان , نظريه منطقه‌گرايي
چكيده فارسي :
منطقه‌گرايي، ديدگاهي تحليلي و انتقادي است كه با تأكيد بر حفظ ويژگي‌ها و خصوصيات خاص مكان، براي هويت خاص منطقه در مقابل خصوصيات عام جهاني اولويت قائل است. مقاله حاضر در پي آن است كه از رهگذر بررسي پيشينه و سير تحول نظريه منطقه‌گرايي در معماري از طريق تحليل ديدگاه صاحب‌نظران و مصاديق به تبيين رويكردهاي غالب در اين حوزه همت گمارد. روش تحقيق در اين نوشتار بر مبناي روش كيفي و تحليلي– تفسيري است و از شيوه اسنادي استفاده شده است. نتايج مطالعات حاكي از آن است كه نظريه منطقه‌گرايي از رويكردهاي بومي‌گرايانه و تأكيد بر برداشت‌هاي كالبدي و مباحث سبكي، شكلي و زيبايي شناسي منطقه، به سمت رويكردهاي نوين و توجه به مباحث اجتماعي، فرهنگي، زيست‌بوم و ارتباطات انساني تغيير رويه داده، در پي تعديل انديشه‌هاي تعصب‌گرايانه و محدوديت‌زاي پيشين و تقويت نگرش تعاملي و استفاده از مزاياي جهاني است. تأكيد بر مشاركت مردم و طراحي با تمركز بر نيازها و قابليت محلي در راستاي تحقق توسعه پايدار، روش پائين به بالا در طراحي به جاي روش متمركز از بالا به پايين، توجه به نيازهاي واقعي انسان و ارزش‌هاي فرهنگي، اجتماعي و هنجاري در راستاي مقاومت در برابر يكساني محيط مصنوع، تقويت حس مكان، حفاظت خلاق به جاي نگاه رجعت‌گرا، منطقه‌گرايي انتقادي و منطقه‌گرايي تعاملي از راهبردها و گفتمان‌هاي غالب منطقه‌گرايي در قالب رويكردهاي كالبدي، بوم شناختي و معنايي به شمار مي‌روند.
چكيده لاتين :
Being an analytical as well as critical approach, regionalism comes into contact with culture and
cultural context with a special focus on preserving spatial features and prioritizes special regional identity
over general global features. Regionalistic issues focus on place, man and technology. Dealing with this in
today’s globalized world aiming at redefining the role of place is of paramount importance. Supporters of
such theory believe that architecture has to reflect the features of the self and be independent of an
emotional view point of region, tradition and history. An investigation of regionalism is feasible through
introducing to concept: “societal features” and “fusion”. Societal features introduce geographical, climate
and geometric features of the place and social trends that give a particular region. “A sense of place” and
a “special feature” to an environment. Fusion refers to such a trend by which a reflection with existing
cultural systems of a particular region, and therefore, is enriched and contributes to new fusions. Dating
back to old times of architectural thoughts, this theory has experienced a variety of approaches in the
same way as other theories have. Investigating the background and history of regionalism in architecture,
the present paper attempts to develop prevailing approaches to architecture through looking at scientific
viewpoints and evidence. The methodology is qualitative and analytical-interpretive. Documentary
research has also been conducted. The findings of studies show that regionalism has been subject to a
dramatic change from nativity approaches and physical interpretations and stylistic, geometric as well as
aesthetic regional issues to contemporary approaches, social, cultural and ecology matters and human
interactions, and it attempts to adjust old prejudiced restrictive thought patterns, strengthen interactive
approaches and make the most of global benefits. Emphasis on public participation, establishing patterns
based on local needs and potentials aiming at sustainable development, replacing down -top approach to
establishing patterns for top-down approach, special consideration of human needs, cultural, social and
normative values aiming at resisting homogenized artificial environment, strengthening sense of place,
replacing creative protection for reactionary attitude, critical as well as interactive regionalism are all
among prevailing regionalistic approaches within physical, ecology and semantic frameworks.
