روان درماني مثبت نگر براي ارتقاء كيفيت زندگي جانبازان پاراپلژي از طريق شبكه هاي اجتماعي مجازي

Positive Psychotherapy to Improve the Quality of Life of Paraplegic Veterans through Virtual Social Networks

استفاده از شبكه هاي اجتماعي در اجراي مداخلات روانشناختي امري جديد، اما به سرعت رشد كننده است. افرادي كه سطح نياز بالايي به چنين مداخلاتي دارند، مي توانند با ابزارهاي مدرن از آن بهره مند شوند. در پژوهش حاضر تلاش شد تا اثربخشي روان درماني مثبت نگر بر كيفيت زندگي جانبازان پاراپلژي از طريق شبكه هاي اجتماعي مورد مطالعه قرار گيرد. روش ها اين پژوهش از نوع نيمه تجربي پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل همه جانبازان پاراپلژي در استان خوزستان در سال 1396بودند كه 36 نفر از آن ها به صورت تصادفي انتخاب شده و در دو گروه آزمايش و كنترل به صورت تصادفي گمارده شدند. ابزار گرد آوري داده ها شامل آزمون هاي كيفيت زندگي (HRQOL)، اضطراب Beck و افسردگي Beck بودند كه آزمودني هاي هر دو گروه قبل از مداخله آزمايشي، آنها را تكميل كردند. سپس مداخله روان درماني مثبت نگر طي 14 جلسه روي گروه آزمايش اجرا شد در حالي كه گروه كنترل مداخل ه اي دريافت نكردند. سپس هر دو گروه مجددا پرسشنامه ها را تكميل نمودند. داده ها با استفاده از تحليل آماري كوواريانس تجزيه و تحليل شدند. يافته ها روان درماني مثبت نگر از طريق شبكه هاي مجازي تاثير معني داري بر كاهش افزايش كيفيت زندگي (در سه حيطه سلامت جسماني، رواني، و محيطي)، در سطح P<0.05 و اختلالات خواب و افسردگي جانبازان پاراپلژي در سطح P<0.001 داشت و توانست اختلاف معناداري بين پيش آزمون و پس آزمون در گروه مداخله ايجاد كند، اما در مورد سلامت اجتماعي، اين مداخله تاثير معناداري ايجاد نكرد، اين تاثيرگذاري در سطح متوسط (بين 23 تا 71 درصد) به دست آمد. نتيجه گيري روان درماني مثبت نگر از طريق شبكه هاي مجازي مي تواند كيفيت زندگي جانبازان پاراپلژي را بهبود بخشد. اين بهبود از طريق مكانيسم هاي مختلف مانند تغيير باورها، افزايش تعاملات اجتماعي، افزايش فعاليت هاي فكري و جسمي به خاطر انجام تكاليف ايجاد مي گردد. قابل توجه اين كه در مسير اجرايي شدن اين تكنيك در حال حاضر چالش هايي وجود دارد كه در اين مطالعه به آن اشاره شده است

Background and Aim: The application of social networks in psychological interventions is novel, but tends to rapid increase. People who have a need for psychological interventions may benefit from such modern technologies. In the present study, we aimed to study the effectiveness of positive psychotherapy on the quality of life of paraplegic veterans through social networks. Methods: This was a semi-experimental pre-test-post-test with the control group. The population consisted of all paraplegic veterans in Khuzestan province in 2017. A total of 36 veterans were randomly selected and randomly assigned to experimental and control groups. Questionnaires used included “Health-related quality of life (HRQOL)”, “Pittsburgh Sleep Quality Assessment (PSQI)” and “Beck's Depression Inventory (BDI)”, which were completed by both groups before the intervention. Then, a positive psycho-therapeutic intervention was performed on the experimental group during 14 sessions, while the control group did not receive any intervention. Both groups completed the questionnaires again post-test. Data were analyzed using analysis of covariance (ANCOVA). Results: Positive psychotherapy through social networks has a significant effect on improvement in quality of life (in physical, psychological, and environmental health) (P<0.05) and decreasing sleep disorders and depression of veterans (P<0.001). This intervention did not have a significant impact on social health, this impact was achieved at a moderate level (between 23 to 71 percent). Conclusion: Positive psychotherapy through virtual networks can improve the quality of life of paraplegic veterans. Modifying beliefs, increasing social interactions and increasing intellectual and physical activity for doing homework led to improvement in quality of life. There are challenges to the application of this technique.