تنظيم‌گري جابجايي نيروي انساني بين بخش خصوصي و حاكميت (بررسي وضعيت ايران و برخي كشورهاي OECD)

جابجايي نيروي انساني ميان بخش عمومي و بخش خصوصي كه در ادبيات با عنوان «درب‌چرخان» شناخته مي‌شود، عاملي براي ايجاد موقعيت‌‌هاي «تعارض منافع» است و از منظر «تنظيم‌گري تنظيم‌گران» داراي اهميت فراوان است. مقاله حاضر به روش تحليلي– توصيفي، به اين پرسش پاسخ مي‌دهد كه اثرات مثبت و منفي پديده درب‌چرخان و شيوه‌هاي مديريت اين پديده كدامند؟ بدين‌منظور ضمن ترسيم تصويري از وضعيت ايران در حوزه‌هاي پرخطر اين پديده (بخش بانكي، بيمه، سلامت، انرژي و قضايي)، تجربيات برخي كشورها، از جمله امريكا، نروژ، انگلستان، مجارستان و ساير كشورهاي OECD، در مديريت و تنظيم‌گري پديده درب‌چرخان معرفي و تحليل مي‌گردد. بررسي تجربيات اين كشورها نشان داد تنظيم‌گري پديده درب‌چرخان (يا اشتغال پسادولتي) به‌عنوان يكي از راهبردهاي بنيادي در اصلاح مديريت بخش عمومي كشور مدنظر قرار گرفته است. اصلاحات نهادي و مقرراتي اتخاذ شده در اين كشورها، از جمله آيين‌نامه‌ها و كدهاي رفتاري، وضع دوره محدوديت (استراحت) پس از ترك بخش دولتي، تناسب محدوديت‌ها با ميزان مخاطرات، ساختار نهادي نظارت بر مقررات و نهايتاً شيوه اعمال مجازات‌ها، در مقاله حاضر تحليل گرديدند.