پديد آورندگان :
غنجال، علي مركز تحقيقات و مطالعات راهبردى - دانشگاه علوم پزشكى بقيه الله - پژوهشكده طب نظامى , صديق، نادر مركز تحقيقات و مطالعات راهبردى - دانشگاه علوم پزشكى بقيه الله - پژوهشكده طب نظامى , متقى، منيره دانشگاه علوم پزشكى شهيد بهشتى - دانشكده توانبخشى - گروه علوم پايه
كليدواژه :
شغل , ديسكوپاتي , ستون فقرات , پرسنل نظامي
چكيده فارسي :
مقدمه. اختلال در ساختمان و عملكرد ديسك (ديسكوپاتي) يكي‌آزعلل شايع درد ستون فقرات مي باشد كه مي تواند به شكلها و درجات گوناگوني بروز نمايد. علل مختلفي در ايجاد اين اختلال دخالت دارند كه يكي از آنها شغل و نوع كار فرد مبتلا است . بر اساس تحقيقات موجود اين اختلال در نيروهاي نظامي نسبت به مردم عادي از ميزان بيشتري برخوردار است و عمده علت آن نيز سنگيني كار وماموريت اين افراد مخصوصا در رسته هاي عملياتي مي باشد. هدف اين مقاله بيان چگونگي ارتباط شغل و نوع كار (رسته كاري) با ديسكوپاتي در پرسنل، مذكر رسمي نظامي بستري‌شده در بيمارستان بقيه الله (عج) مي باشد.
مواد و روش‌ها. مطالعه حاضرمطالعه‌اي توصيفي مقطعي بر روي 576 نفر بيمار مذكرنظامي مبتلا به ديسكوپاتي ستون فقرات است كه طي سالهاي 1380 لغايت 1386 در بيمارستان بقيه الله الاعظم (عج) بستري بوده اند. براي اينكار از يك پرسشنامه اعتبار سنجي شده كه حاوي 3 قسمت ( اطلاعات دموگرافيك ، اطلاعات مربوط به ضايعه ، اطلاعات مربوط به رسته شغلي ) با سوالات بسته بود استفاده گرديد. اطلاعات بعد از گردآوري ، دسته بندي و از طريق روشهاي آمارتوصيفي آناليز شدند .
نتايج. بر اساس يافته هاي تحقيق ، ميانگين سن ، قد ، وزن و سابقه كارافراد مبتلا بترتيب 45/6 و 170و 76/4 و 21/7 سال بود. ميزان فراواني ديسكوپاتي درفقرات كمري 390 (67/8%) ، گردني 153 (26/6%) ، و پشتي 33مورد ( 5/6%) بود. 504 مورد(87/6 %) داراي يك موضع ديسكوپاتيك بودند و 72مورد (12/4% ) دربيش از يك موضع ديسكوپاتي داشتند. افراد مبتلا به ديسكوپاتي 250 مورد (43/4% ) در رسته عملياتي ، 121مورد (21% ) در رسته فني مهندسي ، 59 مورد ( 10.3% ) در رسته خدماتي و 146مورد (25/3% ) در رسته اداري پشتيباني بودند. ارتباط محل ضايعه با رسته خدمتي (0/028=p ) معني‌دار بود. ضايعه در سطح پشتي - كمري (T12-L1) نيز بارسته خدمتي (0/013=p ) رابطه معني‌داري‌داشت. بدين ترتيب كه 36% در رسته عملياتي ، 25% در رسته فني مهندسي ، 23/3% دررسته اداري پشتيباني و 15/7% در رسته خدماتي به ديسكوپاتي پشتي - كمري مبتلا بودند. از اين افرا د تعداد 192 مورد تحت درمان جراحي ، 288 مورد تحت درمان طب فيزيكي و توانبخشي ، و بقيه تحت ساير درمانها قرار گرفتند.
نتيجه‌گيري. شيوع ديسكوپاتي در پرسنل نظامي مذكر بالاست و رابطه معني‌داري بين رسته خدمتي با محل ديسكوپاتي وجود دارد. لذا انجام معاينات ادواري ، گماردن پرسنل در رسته هائي كه با وضعيت فيزيكي آنها سازگاري دارد ، روشهاي تصحيح وضعيت در موقعيتهاي مختلف شغلي ، آموزشهاي ضمن خدمت ، و رعايت اصول ارگونوميك و انجام تمرينات ورزشي جهت بالا بردن آمادگي ستون فقرات درنيروهاي نظامي پيشنهاد مي شود.
چكيده لاتين :
Introduction. discopathy (deformity and malfunction of intervertebral disk) is one of the most prevalent sources of pain of vertebral column. Different risk factors are involved in developing discopathy, one of them are job and field of work. According to published articles discopathy is more prevalent in military personnel due to type of work and their mission. In this article we determine relation between job and field of work with spine discopathies in male military personnel admitted in the Baghit-Allah hospital.
Materials and Methods. This descriptive cross sectional study performed in 1999-2007 in Baghit-Allah hospital. Five hundred seventy six male military personnel admitted because of discopathy entered the study. We used a previously valid questioner with close ended questions to determine demographic data, type of lesion and field of work. Analyze using descriptive methods were performed after gathering the data.
Results. Mean age, height, weight and work experience was 45.6, 170, 76.4 and 21.7 respectively. Discopathy in lumbar, cervical, thoracic spine was seen in 390(67.8%), 153(26.6%), 33(5.6%) patients respectively. Single discopathy was present in 504(87.6%) cases, 72(12.4) cases have discopathy in more than one region. Out of 576 patients, 250(43.3%) field of work was combat, 121(21%) engineering, 59(10.3%) service and 146(25.3%) logistic. A significant association between region of discopathy and field of work was present (p=0.028). T12-L1 discopathy was associated with field of work (p=0.013). In combat field 36% of patients had T12-L1 discopathy, 25% in engineering field, 23.3% in logistic and 15.7% in service. Surgery was performed in 192 cases, physical therapy and rehabilitation was performed for 288 cases.
Conclusion. Discopathy have a higher prevalence in military personnel. There is a significant association between region of discopathy and field of work. We recommend recurrent assessment of personnel and set them in appropriate field best fit with their physical situation, continuous training and correction of body posture in work, considering the ergonomic rules and regular exercise for military personnel.
