پديد آورندگان :
لامعي رامندي، سهيلا دانشگاه الزهرا، تهران , نظرعلي، پروانه دانشگاه الزهرا، تهران - دانشكده علوم ورزشي , علي زاده، رستم دانشگاه ايلام - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه علوم ورزشي
كليدواژه :
يوگا , پيلاتس , آستانه بي هوازي , شاخص هاي تنفسي , نسبت VE/VCO2
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: امروزه ورزش پيلاتس و يوگا از محبوبيت خاصي بين اقشار مختلف جامعه برخوردار است. هدف از اين تحقيق بررسي تأثير هشت هفته تمرين پيلاتس و يوگا بر شاخص‌هاي تبادل گازهاي تنفسي زنان جوان در لحظه آستانه بي هوازي بود. روش‌ها: در اين مطالعه نيمه تجربي 36 زن داوطلبانه در سه گروه 12 نفره كنترل، پيلاتس و يوگا تقسيم شدند. حداكثر اكسيژن مصرفي، آستانه بي هوازي و ويژگي هاي آنتروپومتريكي آزمودني ها قبل و بعد از هشت هفته اندازه‌گيري شد. پس از جلسه آزمون بيشينه، آزمودنيهاي گروه هاي پيلاتس و يوگا به مدت 8 هفته و هفته اي سه جلسه تمرين ورزشي مربوطه را انجام دادند. طول هر جلسه 75 دقيقه بود كه شدت فعاليت به تدريج تا هفته هشتم به 70 الي 85 درصد حداكثر ضربان قلب رسيد. گروه كنترل طي دوره تمرين فعاليت ورزشي نداشتند. شاخص‌هاي تنفسي مورد نظر با استفاده از دستگاه تجزيه و تحليل گازهاي تنفسي و آزمون بروس روي تردميل قبل و بعد از هشت هفته اندازه گيري شد. از آزمون آنواي يك راهه مستقل و تي-وابسته براي تحليل آماري داده ها استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه با وجود تغيير شاخص‌هاي تنفسي فقط تغييرات اكسيژن مصرفي در لحظه رسيدن به آستانه بي هوازي بين سه گروه و نيز تغييرات قبل و بعد از هشت هفته RER در گروه يوگا معني دار بود (05/0P<)، در حالي كه تغييرات VT، VE، EQO2، EQCO2، PETO2، PETCO2 و VE/VCO2 نه در سطح بين گروهي و نه درون گروهي معني دار نبود (05/0P>). نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق نشان داد كه 8 هفته فعاليت يوگا و پيلاتس باعث ايجاد تغييرات مثبت ولي غيرمعني‌داري در برخي شاخص‌هاي سيستم قلبي تنفسي در زنان مي‌شود به طوري كه ميزان اكسيژن مصرفي، حجم جاري و تهويه دقيقه اي در لحظه رسيدن به آستانه بي‌هوازي افزايش مي يابند و ميزان اين تأثير در يوگا نسبت به پيلاتس بيشتر است؛ در حالي كه شاخص‌هاي مربوط به كارآيي سيستم تنفسي براي تامين نيازهاي زمان فعاليت بعد از تمرينات منظم پيلاتس بيشتر تحت تأثير قرار مي گيرند.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Today, Pilates and Yoga are particular popular among various groups of society. The
aim of this study was to investigate the effect of eight weeks of Pilates and yoga training on the respiratory gas
exchange indices of young women at anaerobic threshold moment.
Methods: In this semi-experimental study, 36 female volunteers were divided into control, Pilates and yoga
groups, each including 12 subjects. The maximum consumed oxygen, anaerobic threshold and anthropometric
characteristics of the subjects were measured before and after eight weeks. After the maximal test session,
participants in the Pilates and yoga groups had exercise training for 8 weeks, 3 sessions in each week. Each session
took 75 minutes until the eighth week and the intensity of activity gradually reached 70-85 percent of the
maximum consumed oxygen. During the workout sessions, the control group did not exercise. The considered
respiratory indices of the maximum test session were measured before and after eight weeks. Independent oneway
ANOVA and dependent t-test were used for statistical analysis.
Results: The results showed that despite changes in respiration indices, changes in the consumed oxygen of
the anaerobic threshold moment between the three groups, as well as changes before and after eight weeks of RER
in the yoga group have been significant only (p> 0.05); while changes in VT, VE,, EQO2, EQCO2, PETO2, PETCO2
and VE/VCO2 were not significant at the intra- and inert-group levels (p< 0.05).
Conclusion: The research results showed that eight weeks of yoga and Pilates activities resulted in positive
but insignificant changes in some indicators on the cardiovascular system of active women, such that the volume
of consumed oxygen, current volume and moment verge were increased on reaching anaerobic moment. This
effect is higher in yoga than Pilates; while indicators related to the efficiency of respiratory system to meet the
needs of activity time after regular Pilates practice are more affected.
