بررسي رابطه فرسودگي، رضايت شغلي و عوامل دموگرافيك با ميزان فرهنگ ايمني بيمار در كاركنان خدمات درماني نظامي

Relationship between Burnout, Job Satisfaction and Demographic Factors with the Level of Patient Safety Culture in Military Healthcare Staff

زمينه و هدف: ايمني بيمار به عنوان يكي از مؤلفه هاي اصلي كيفيت خدمات سلامت بوده و فرهنگ ايمني بيمار از جمله عواملي است كه كمك مي كند تا از جنبه هاي مختلف ايمني بيمار و عوامل مؤثر بر آن آگاهي يافت. از جمله اين عوامل مي توان به فرسودگي و رضايت شغلي كاركنان خدمات درماني بيمارستان ها اشاره نمود. از اين رو اين مطالعه با هدف بررسي رابطه فرسودگي شغلي، رضايت شغلي و عوامل دموگرافيك با فرهنگ ايمني بيمار در كاركنان خدمات درماني نظامي شهر تهران انجام پذيرفته است. روش‌ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 136 نفر از كاركنان خدمات درماني شاغل در يك بيمارستان نظامي در شهر تهران در سال 1395 با روش نمونه گيري طبقه اي انجام گرديد. ابزار استفاده شده در اين مطالعه شامل پرسشنامه استاندارد فرسودگي شغلي مسلش، رضايت شغلي JSS و پرسشنامه فرهنگ ايمني بيمار و فرم اطلاعات دموگرافيك بود. در اين مطالعه رابطه بين متغيرهاي جنسيت، تأهل، نوع عضويت، سمت، نوبت كاري، سن، سابقه كاري، تحصيلات، رضايت شغلي و فرسودگي شغلي با فرهنگ ايمني بيمار مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: اين مطالعه شامل 20 نفر (15%) مرد و 116 نفر (85%) زن با متوسط سني 99/36 با انحراف معيار 63/8 بود. در اين مطالعه فرسودگي شغلي (51/0-=r ، 001/0>P) با فرهنگ ايمني بيمار رابطه معكوس و رضايت شغلي (45/0=r ، 001/0>P) با فرهنگ ايمني بيمار رابطه مستقيم معني دار آماري نشان دادند. نتايج آزمون رگرسيون پسرو نيز حاكي از معني داري فرسودگي شغلي (005/0P=) و رضايت شغلي (04/0P=) با فرهنگ ايمني بيمار بود. نتيجه‌گيري: با توجه به نقش مؤثر دو عامل رضايت و فرسودگي شغلي بر فرهنگ ايمني بيمار مي توان با مديريت نمودن اين دو متغير در محيط كار بر بهبود فرهنگ ايمني بيمار كمك نمود.

Background and Aim: Patient safety is one of the main components of the quality of healthcare services. Patient safety culture is one of the factors that helps to understand the various aspects of patient safety and factors affecting it. Among these factors is burnout and job satisfaction of healthcare staff in hospitals. Therefore, the aim of this study was to investigate the relationship between burnout, job satisfaction and demographic factors with patient safety culture in the military healthcare staff in Tehran, Iran. Methods: This cross-sectional study was performed on 136 healthcare staff working in a military hospital in Tehran, Iran in 2017, by using stratified sampling. The tools used in this study include Mesteth’s job burnout standard questionnaire, JSS job satisfaction, patient safety culture questionnaire and demographic information form. In this study, the relationship between gender, marital status, type of membership, position, work-shift, age, work record, education, job satisfaction and job burnout variables with patient safety culture were investigated. Results: This study included 20 (15%) males and 116 (85%) females with a mean age of 36.99±8.63 years old. This study showed that job burnout (r=-0.51, P<0.001) has a significant negative relationship with patient safety culture, and job satisfaction (r=0.45, P<0.001) has a statistically significant positive relationship with patient safety culture. The results of the backward regression test suggest that job burnout (P=0.005) and job satisfaction (P=0.04) have a statically significant relationship with patient safety culture. Conclusion: Considering the effective role of both satisfaction and burnout factors on patient safety culture, one can manage these two variables in the workplaces in order to contribute to the improving patient safety culture.