شماره ركورد :
1026007
عنوان مقاله :
تأثير جدايه‌هاي لاكتوباسيلوس اسيدوفيلوس و لاكتوباسيلوس برويس بر رشد آسپرژيلوس فلاووس و كاهش آفلاتوكسين B1
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Isolated Lactobacillus acidophilus and Lactobacillus brevis on Growth of Aspergillus flavus and Reduction of Aflatoxin B1
پديد آورندگان :
صادقي،‌ عليرضا دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - دانشكده صنايع غذايي - گروه علوم و صنايع غذايي، گرگان، ايران , ابراهيمي، مريم دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - دانشكده صنايع غذايي، گرگان، ايران , صادقي،‌ بلال دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده دامپزشكي - گروه آموزشي پاتوبيولوژي، كرمان، ايران
تعداد صفحه :
14
از صفحه :
3
تا صفحه :
16
كليدواژه :
آفلاتوكسين B1 , واكنش زنجيره‌اي پليمراز , الايزاي رقابتي , لاكتوباسيلوس برويس , لاكتوباسيلوس اسيدوفيلوس
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: آفلاتوكسين B1، سمي‌ترين نوع آفلاتوكسين و از قوي‌ترين مواد سرطان‌زاي كبدي است كه توسط برخي از گونه‌هاي جنس آسپرژيلوس توليد مي‌گردد. كنترل موفق رشد اين كپك مي‌تواند گامي مهم در پيشگيري از سرطان باشد. اين پژوهش با هدف ارزيابي تأثير جدايه‌هاي لاكتوباسيلوس اسيدوفيلوس و لاكتوباسيلوس برويس بر رشد آسپرژيلوس فلاووس و كاهش آفلاتوكسين B1 به اجرا درآمد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه آزمايشگاهي كه در سال 1393 انجام شد، پس از شناسايي جدايه‌هاي لاكتيكي يك نمونه خميرترش سنتي با استفاده از واكنش زنجيره‌اي پليمراز، تأثير آنها بر رشد آسپرژيلوس فلاووس و توانايي آنها در كاهش آفلاتوكسين B1 با كمك آزمون الايزاي رقابتي مستقيم مورد بررسي قرار گرفت. همچنين، تأثير زمان گرمخانه‌گذاري و تيمار حرارتي بر ميزان باقيمانده آفلاتوكسين B1 در حضور جدايه‌هاي مذكور ارزيابي شد. داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل و آناليز واريانس يك‌طرفه و آزمون تعقيبي LSD مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: در پايان دوره گرمخانه‌گذاري، قطر كلني آسپرژيلوس فلاووس در حضور لاكتوباسيلوس اسيدوفيلوس، لاكتوباسيلوس برويس و نمونه كنترل به ترتيب 1/50، 3/46 و 9/00 سانتي‌متر بود. همچنين درصد باقيمانده آفلاتوكسين B1 پس از گرمخانه‌گذاري در حضور لاكتوباسيلوس اسيدوفيلوس در زمان‌هاي 0، 24 و 48 ساعت به ترتيب 50/60، 48/93 و 41/24% و در حضور لاكتوباسيلوس برويس به ترتيب 66/26، 64/40 و 55/61% بود. سلول مرده اين جدايه‌ها در مقايسه با سلول زنده آنها به نحو مؤثرتري (0/05>p) توانست آفلاتوكسين B1 را كاهش دهد. نتيجه‌گيري: با توجه به قابليت بالاي باكتري‌هاي لاكتيكي مورد مطالعه در اين پژوهش در كنترل رشد آسپرژيلوس فلاووس و كاهش آفلاتوكسين B1، شايد بتوان از قابليت نگهدارندگي زيستي آنها با هدف كاهش خطر ابتلاء به سرطان استفاده نمود.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Aflatoxin B1 is the most toxigenic aflatoxin and one of the most liver carcinogenic agent produced by some of the Aspergillus species. Successful control of this mold growth would be an important step in the prevention of cancer. This study was carried out for evaluating the effect of isolated Lactobacillus acidophilus and Lactobacillus brevis on growth of Aspergillus flavus and reduction of aflatoxin B1. Materials and Methods: In this laboratory study conducted in 2014, after identification of lactic acid bacteria (LAB) isolated from a traditional sourdough using polymerase chain reaction, the effect of these isolates on growth of Aspergillus flavus and reduction of aflatoxin B1 was studied by direct competitive ELISA. The effects of incubation time and heat treatment on residue of aflatoxin B1 in present of mentioned isolated LAB were also determined. Results were analysed by using t-test and one way ANOVA followed by LSD test. Results: After incubation period, the diameter of Aspergills flavus colonies in present of Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus brevis and control sample were 1.50, 3.46 and 9.00 cm, respectively. The amount of aflatoxin B1 residue, after 0, 24 and 48 h incubation in present of Lactobacillus acidophilus were 50.60%, 48.93%, 41.24% and in present of Lactobacillus brevis were also 66.26%, 64.40% and 55.61%, respectively. Furthermore, non-viable cells of mentioned isolated LAB reduced the amount of aflatoxin B1, more effective than their viable cells (P<0.05). Conclusion: By considering the high potential of LAB studied in this project for growth control of Aspergillus flavus and reduction of aflatoxin B1, it is possible to use their biopreservative ability for reduction of cancer risk.
سال انتشار :
1395
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان
فايل PDF :
7515771
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان
لينک به اين مدرک :
بازگشت