سيماي قهرمانان زن در افسانه‌ هاي كتاب جامع‌ الحكايات

يكي از راه هاي شناخت اجتماعيات، زبان سادۀ افسانه هاست كه با تحليل محتوايي آنها مي توان به مسائل اجتماعي، جهان بيني مردم در جوامع گذشته، ديدگاه و نگرش عنصر مرد به زن و جايگاه آنها، نقش زنان در جوامع گذشته و فعاليت ها و ويژگي هاي آنها و جز اينها دست يافت. افسانه ها يكي از منابع مهم ادبيات شفاهي هستند كه بررسي قهرمانان آنها تا حدودي محققان را در شناسايي جامعۀه سنتي كمك مي كند. جامع الحكايات مجموعه اي از افسانه ها و حكايت هاست كه نقش زنان به عنوان يكي از بازيگران اصلي، در آن قابل بررسي است. در اين پژوهش تلاش شده است تا با نگاهي تحليلي افسانه هاي كتاب جامع الحكايات با توجه به نقش ها، فعاليت ها و ويژگي هاي زنان بررسي شود. با مطالعۀ اين افسانه ها، مشخص شد كه زنان در نقش هاي مادري، همسري، دايگي، عياري، دلالگان محبت و جز اينها در اين داستان ها حضور دارند. در مواردي زنان پرهيزگار در داستان ها ديده مي شوند كه با ويژگي پاكدامني توصيف ‌شده‌اند. همچنين زنان انديشمند با اراده به ويژه در موارد عشقي پيشگام بوده و شجاعانه در مقابل ازدواج اجباري مقاومت مي كردند. در مقابل زنان با صفت هاي دلالگي، حيله گري، بدكارگي و ناقص العقل بودن نيز توصيف شده اند.