پي‌كاوي تجربه زيسته رضايت زناشويي زوجين داراي تفاوت فرهنگي: يك مطالعه پديدارشناسي

The inquiry of lived experience of couple's marital satisfaction with cultural difference: A phenomenological study

ازدواج‌هاي بين فرهنگي به‌واسطه فراگير بودن وسايل ارتباط‌جمعي رو به افزايش است. بررسي رضايت زناشويي به‌عنوان مهم‌ترين و اساسي‌ترين عامل پايداري و دوام زندگي مشترك در اين ازدواج‌ها داراي اهميت است. بر اين اساس، هدف پژوهش حاضر بررسي تجارب زيسته رضايت زناشويي زوج‌هايي از فرهنگ‌هاي كرد، عرب و بختياري بود كه به روش كيفي و با استفاده از راهبرد پديدارشناسي توصيفي- نمود شناختي كلايزي (1978) انجام شد. 16 زوج (32 نفر/ 16 زن و 16 شوهر) با ازدواج‌هاي بين فرهنگي و روش نمونه‌گيري مبتني بر هدف از نوع گلوله برفي تا حد اشباع انتخاب و با استفاده از مصاحبه نيمه ساختاريافته موردبررسي قرار گرفتند. سپس داده‌ها جمع‌آوري، ثبت، كدگذاري و در قالب مضمون‌هاي اصلي و فرعي طبقه‌بندي گرديدند. تحليل تجارب مشاركت‌كنندگان منجر به شناسايي 750 كد اوليه، 20 زير مضمون و 6 مضمون اصلي گرديد كه عبارت‌اند از: فرايندهاي قبل از ازدواج، ادراك حضور خانواده‌ها، تصميم‌گيري در مورد فرزند، ادراك ابعاد ارتباطي و زناشويي، ادراك نيازهاي كلي ازدواج‌هاي بين فرهنگي و ادراك چالش‌هاي ازدواج بين فرهنگي. با توجه به يافته‌ها مي‌توان بيان كرد كه مضمون ادراك ابعاد ارتباطي و زناشويي با مضامين فرعي مانند نقش حياتي حمايت و درك همسر، راهبردهاي تسهيل‌كننده ارتباطي و زناشويي و تجربه ادراك يا عدم ادراك تفاوت‌ها و شباهت‌هاي شخصيتي، در مركز تجربه رضايت زناشويي زوج‌هاي با ازدواج بين فرهنگي قرار دارد. اين مطالعه مفاهيم مهمي براي مشاوران خانواده دارد و در برنامه‌هاي غني‌سازي و ارتقاي روابط زوجين بين فرهنگي، توجه به اين مضامين سودمند خواهد بود. همچنين، اين پژوهش مي‌تواند اطلاعات كاربردي و مفيدي براي پژوهش‌هاي آتي درزمينة ازدواج‌هاي بين فرهنگي باشد.

Intercultural marriages are rising due to the growing global connections and mass media, and to consider marital satisfaction is important as the most basic factor in the sustainability and durability of common life in these marriages. So the aim of the present research was studying of lived experiences of couples' marital satisfaction from Kurdish, Arab, and Bakhtiari cultures cultures that was conducted in a qualitative method and using a phenomenological approach. 16 couples (32 people / 16 women and 16 men) with intercultural marriages, were selected by purposive sampling method and voluntary to saturation and were studied using semi-structured interviews. Then data were collected, registered, encoded and classified in fram main and sub theme. By analyzing the participants' experiences, was identified 750 primary codes, 20 subthemes, and 5 main themes, including premarriage processes, perceiving the presence of families, decisions about children, perception of communication and marital dimensions, perception of the general needs of intercultural marriages and perception of the challenges of intercultural marriage. The findings showed that the perception of communication and marital dimensions with sub-themes such as the vital role of support and understanding' spouse, communication and marital facilitating strategies, and the experience of perceiving the differences and similarities in personality was in center of marital satisfaction' experience. This study will have important concepts for family counselors and will be useful in enriching and promoting intercultural couples' relationships.