عنوان مقاله :
بررسي اثر خردل گوگردي بر روي بقاي سلولي و شكست DNA در سلولهاي فيبروبلاست پوست انسان
عنوان به زبان ديگر :
Study of the Effect of Sulfur Mustard on Cells Viability and DNA Fragmentation in the Human Skin Fibroblast Cells
پديد آورندگان :
جعفري، مهوش مركز تحقيقات آسيب هاي شيميايي - دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) , پيرزاد، ژيلا مركز تحقيقات علوم اعصاب - دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) , زارعي، علي دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) - دانشكده پزشكي - گروه بيوشيمي , صابري، مهدي دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) - دانشكده پزشكي - گروه فارماكولوژي
كليدواژه :
خردل گوگردي , رده سلولي HF2FF , بقاي سلولي , قطعهقطعه شدن DNA
چكيده فارسي :
اهداف: خردل گوگردي از عوامل آلكيله كننده تاول زا است كه بهآساني با طيف وسيعي از ماكرو مولكولهاي سلولي مانند DNA، RNA و پروتئينها واكنش ميدهد. در اين مطالعه، اثر خردل بر روي بقاي سلولي و قطعهقطعه شدن DNA در سلولهاي فيبروبلاست انسان بررسي شده است.
روشها: سلولهاي فيبروبلاست پوست انسان رده سلولي HF2FF تحت تأثير غلظتهاي مختلف خردل (µM 1000-180) قرار گرفت و به مدت 24 ساعت در شرايط استاندارد اينكوبه شد. سپس اثر خردل روي درصد بقاي سلولي با استفاده از رنگآميزي ويوله ژانسيان و شكست DNA با روشهاي ژل الكتروفورز آگاروز و واكنش دي فنيل آمين بررسي شد.
يافتهها: بقاي سلولهايي كه تحت تأثير غلظتهاي 180، 300 و 1000 ميكرومولار خردل قرار گرفتند به ترتيب 65، 42 و 16 در صد بود. شكست DNA در غلظتهاي بالاتر خردل (180 M<) افزايش و بهصورت اسمير بر روي ژل آگاروز نمايان شد.
نتيجه گيري: اثر خردل گوگردي روي بقاي سلولي و شكست DNA وابسته به غلظت است. در غلظتهاي بالاتر خردل (180 M <) آلكيلاسيون DNA منجر به شكست DNA ميشود كه الگوي قطعات DNA روي ژل آگاروز نشان دهنده مرگ سلولي از نوع نكروز است.
چكيده لاتين :
Aims: Sulfur mustard (SM) is an alkylating and blistering agent that has readily reacts with a wide range of cellular macromolecules including DNA, RNA and protein. In this study, the effect of SM on cells viability and DNA fragmentation in the human fibroblastic cells was investigated. Methods: the HF2FF human skin fibroblast cell line were exposed to various concentrations of SM (180-1000 M) and then incubated for 24 hours at standard condition. Then, the effect of SM was investigated by measuring percent of viable cells using gentian violet dye assays and DNA fragmentation by agarose gels electrophoresis and diphenylamine reaction. Results: Viability of the cells exposure to 180, 300 and 300 M SM was 65, 42 and 16%, respectively. DNA fragmentation was increased and represented a smear pattern on agarose gel electrophoresis after exposure to higher concentrations of SM (>180 M). Conclusion: The effect of SM on viability and DNA damage is dose- dependent. At higher of SM concentrations (>180 μM), SM alkylates DNA, leading to DNA strand breaks and the nature of the DNA fragments produced suggested that necrotic form of cell death.
عنوان نشريه :
مطالعات طب نظامي
عنوان نشريه :
مطالعات طب نظامي