مطالعه كيفي زمينه هاي بقاي دانش بومي كسب و كارهاي مردم محور در ايران

صنايع‌دستي اگرچه بخش مهمي از ميراث فرهنگي جامعه را نشان مي دهد، اما در دوران معاصر با چالشهايي روبرو شده و كسب و كارهاي مرتبط با صنايع‌دستي به تدريج رونق خود را از دست مي‌دهند. در پژوهش حاضر از طريق مصاحبه پژوهي كيفي، كارگاه‌هاي عبا و گليم‌بافي محله محمديه شهر نائين بررسي شدند. مشاركت كنندگان تحقيق بافندگان و مقامات محلي هستند كه بر اساس قاعده اشباع و از طريق تكنيك گلوله برفي انتخاب شده‌اند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه گردشگري مي‌تواند به بقاي صنايع دستي منطقه كمك كند. عوامل اثرگذار بر رونق صنايع دستي شامل عوامل اقتصادي، عوامل اجتماعي و فرهنگي، عملكرد نهادهاي حكومتي و عوامل محيطي و كالبدي هستند. با برنامهريزي يكپارچه در اين چهار دسته عوامل و استفاده از دانش نوين راستاي حفظ و توسعه دانش بومي و مديريت دانش بومي مي توان از طريق توانمندسازي مردم محلي و استفاده بهينه از ظرفيت‌هاي بومي رونق اقتصادي اين كسب و كارها و پويايي جوامع محلي را فراهم ساخت.