مقايسه تأثير فنوفورزيس هيدروكورتيزون 1% و ليزر كم‌توان در درمان اپي‌كنديليت خارجي آرنج: يك مطالعه كارآزمايي باليني دوسوكور

Comparison of 1% Hydrocortisone Phonophoresis with Low Level Laser on Treatment of Lateral Epicondylitis of Elbow: A Randomized Double-blind Clinical Trial

زمينه و هدف: اپي‌كنديليت خارجي آرنج، شايع‌ترين ضايعه انقباضي است كه آن را گرفتار مي‌كند و در مبدأ عضلات راست‌كننده مچ دست سبب التهاب و درد مي‌شود. هدف اين مطالعه، مقايسه تأثير فنوفورزيس هيدروكورتيزون 1% و ليزر كم‌توان در درمان اپي‌كنديليت خارجي آرنج بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه به‌صورت كارآزمايي باليني دوسوكور در درمانگاه فيزيوتراپي فاطميه رفسنجان در سال 1395 انجام گرفت. 78 بيمار مبتلا به اپي‌كنديليت خارجي آرنج به‌طور تصادفي به سه گروه مساوي تقسيم شدند. گروه اول، دوم و سوم به ترتيب فنوفورزيس هيدروكورتيزون 1%، ليزر كم‌توان و درمان رايج دريافت كردند. شدت درد موضعي، درد انتشاري، حساسيت به لمس و قدرت مشت كردن در جلسه اول، پنجم، دهم و 10 روز پس از پايان درمان بررسي گرديد. شدت درد و قدرت مشت كردن به ترتيب با استفاده از مقياس آنالوگ بصري و دينامومتر ارزيابي گرديد. داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس دوطرفه با اندازه‌گيري‌هاي مكرر، آزمون مقايسات چندگانه Tukey و مجذور كاي، تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه ليزر در مقايسه با فنوفورزيس هيدروكورتيزون 1% و درمان رايج به مدت 10 جلسه در كاهش درد اپي‌كنديليت خارجي آرنج مؤثرتر بود (0/001>p). همچنين نتايج اين مطالعه نشان داد ليزر در افزايش قدرت مشت كردن از درمان رايج مؤثرتر بود (0/005=p)، ولي ليزر در مقايسه با فنوفورزيس هيدروكورتيزون 1% در قدرت مشت كردن، اختلاف معني‌داري نداشت (0/05p). نتيجه‌گيري: از يافته‌هاي اين مطالعه مي‌توان نتيجه گرفت كه ليزر در طي 10 جلسه مي‌تواند در كاهش درد موضعي، درد انتشاري و حساسيت به لمس از فنوفورزيس هيدروكورتيزون 1% و درمان رايج مؤثرتر باشد.

Background and Objective: Lateral epicondylitis of the elbow is the most common contractile lesion of the elbow and causes inflamation and pain at the origin of the wrist extensor muscles. The aim of this study was comparison of the effect of 1% Hydrocortisone Phonophoresis (1% HcP) with Low Level Laser Therapy (LLLT) on treatment of lateral epicondylis of elbow. Materials and Methods: This randomized double blinded clinical trial was performed in Fatemieh physiotherapy clinic of Rafsanjan during 2015-2016. Seventy eight patients conflicted to epicondylitis of elbow were divided randomly into three equal groups. The first, second and third groups received 1% HcP, LLLT, and conventional therapy (CT), respectively. Intensity of local pain, radicular pain, sensitivity to palpation and grip strength were assessed during the first, fifth, and tenth sessions and 10 days after end of the treatment. Pain intensity and grip strenth were evaluated by visual analogue scale and dynamometer, respectively. Data were analyzed using two-way repeated measures ANOVA, followed by Tukey’s multiple comparisons test and chi-square test. Results: The findings showed that 10 sessions of LLLT can be more effective than 1% HcP and CT in reduction of pain in lateral epicondylitis of elbow (p<0.001). Also the results of this study showed that LLLT in increasing grip strength can be more effective than CT (p=0.005) but LLLT in comparison with 1% HcP was not significantly different (P>0.05). In the tenth sessions, chi-squire test revealed that LLLT can be more effective than 1% HcP and conventional therapy in reduction of radicular pain and sensitivity to palpation of lateral epicondylitis of elbow (p<0.001). Conclusion: From results of this study it can be concluded that during 10 sessions, LLLT could be more effective than 1% HcP and CT in reduction of local pain, radicular pain, and sensitivity to palpation of lateral epicondylitis of elbow.