روان‌سنجي پرسشنامه بي‌اختياري ادرار در زنان متأهل استان قم در سال 139

Psychometric Properties of the Questionnaire for Urinary Incontinence Diagnosis of Married Women of Qom city in 2015

زمينه و هدف: بي‌اختياري ادراري يك ناتواني جسمي است كه با انزواي اجتماعي همراه بوده و به اضطراب، افسردگي و كاهش اعتماد به نفس منجر مي‌شود. با توجه به نياز كلينيك زنان به ابزارهاي معتبر و پايا جهت تشخيص بي‌اختياري ادرار، اين پژوهش با هدف روان‌سنجي پرسشنامه تشخيص بي‌اختياري ادرار در زنان متأهل در ايران انجام شده است. مواد وروش‌ها: اين مطالعه از نوع مقطعي بود كه با هدف روان‌سنجي پرسشنامه تشخيص بي‌اختياري ادرار در زنان متأهل انجام شده است. در اين مطالعه ابتدا پرسشنامه با روش برگشتي از انگليسي به فارسي ترجمه شد. نسخه نهايي پرسشنامه توسط 150 مراجعه‌كننده زن به درمانگاه‌هاي سطح استان قم تكميل گرديد. پايايي پرسشنامه با ضريب آلفاي كرونباخ و آزمون مجدد بررسي شد. جهت تعيين اعتبار مقياس از تحليل عاملي اكتشافي و تأييدي استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج تحليل عاملي اكتشافي، 2 عامل را نشان داد كه شامل بي‌اختياري استرسي ادرار با 3 گويه و عامل بي‌اختياري فوريتي ادرار با 3 گويه بود. آزمون كفايت حجم نمونه KMO, 0/81 محاسبه شد كه در سطح قابل‌قبول بود و آزمون كرويت Bartlett از نظر آماري معني‌دار بود (0/001>p). آماره‌هاي برازش تحليل عاملي تأييدي پيشنهاد كردند كه الگوي دو عاملي بهترين برازش را براي داده‌ها فراهم كرده است. ضريب آلفاي كرونباخ 0/9 و ضريب همبستگي درون خوشه‌اي 0/86 به‌دست آمد. نتيجه‌گيري: نتايج روان‌سنجي پرسشنامه تشخيص بي‌اختياري ادرار در زنان نشان‌دهنده پايايي و اعتبار مطلوب اين مقياس بود و اينكه مي‌تواند در تشخيص بي‌اختياري ادرار در زنان، به متخصصين زنان كمك نمايد.

Background and Objective: Urinary incontinence is a physical disability that is associated with the social isolation and leads to anxiety, depression and low self-confidence. Due to the needs of women clinics to valid and reliable tools to diagnose urinary incontinence, this study was done with the aim of psychometric properties of the questionnaire for urinary incontinence diagnosis of married women of Iran. Materials and Methods: This was a cross-sectional study that was done with the aim of assesseing the psychometric properties of the questionnaire for urinary incontinence diagnosis of married women. In this study, first the questionnaire was translated from English to Persian by the forward-backward method. The Persian final version of the questionnaire was completed by the 150 women at the clinics in Qom city. Cronbach's alpha coefficient and test-retest were ussed to assess the scale’s reliability. Exploratory and confirmatory factor analysis were used to assess construct validity. Results: Exploratory factor analysis, suggested two factors that include stress incontinenceand urinary urgency each with three items. Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) test that was calculated 0.81, showed adequacy of the sample size which had an acceptable level and Bartlett's sphericity test was statistically significant (P<0.001) .Fit statistics confirmatory factor analysis suggested that two-factor model provided the best fit to the data. Cronbach's alpha correlation coefficient was 0.89 and intra-class correlation 0.86. Conclusion: Questionnaire of urinary incontinence in women is reliable and valid and we can use this tool in Iran.