جنبه هاي بياني طبيعت در تصويرسازي كتاب هاي داستاني كودك در ايران

حضور چشمگير طبيعت در اغلب تصويرسازي كتاب هاي داستاني كودكان، اين موضوع را مطرح مي سازد كه طبيعت در فضاسازي اين تصويرها چگونه مي تواند به بيان داستان در باورپذيري آن براي كودكان كمك نمايد. در ميان عناصر طبيعت، گياهان بيش ترين قابليت را براي بيان احساسات و مفاهيم در فضاسازي تصوير دارند كه در اين پژوهش به روش توصيفي و تحليلي به آن پرداخته شده و هدف نمايش قابليت هاي بياني طبيعت است كه مورد بهره برداري تصويرگران براي رسيدن به فضاي مورد نظر خود از آن بهره مي برند. نتيجه پژوهش نشان داد، طبيعت گياهي در فضاسازي تصويرهاي كتاب هاي داستاني كودكان، علاوه بر اين كه نشان دهنده موقعيت مكاني و زماني است، نقش موثري هم در القاي بيان مفاهيم داستان دارد. مفاهيمي همچون شادي و نشاط، غم و اندوه، ترس و وهم و مفاهيم معنوي كه با استفاده از عناصر ديداري تصوير در چگونگي نمايش طبيعت گياهي در تصويرگري كتاب هاي داستاني كودك در ايران نمود دارند.