بررسي ارتباط آمادگي بدني ادراك شده با آمادگي بدني واقعي در پايوران نظامي

The relationship between perceived physical fitness and actual physical fitness in military personnel

پژوهش ها در حوزه ورزش، تربيت بدني و فعاليت جسماني نشان داده كه خود پنداره جسماني پيشگوي مهم رفتار است و نقش حياتي در ادامه يا ترك فعاليت جسماني ايفا مي كند. هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط آمادگي بدني ادراك شده با آمادگي بدني واقعي در پايوران نظامي مي باشد. روش ها تعداد 77 نفر از پايوران نظامي به صورت تصادفي انتخاب و در چهار گروه سني (20-30 سال، 31-40 سال، 41-50 سال، 51-60 سال) قرار گرفتند. ابتدا شركت كنندگان پرسشنامه پژوهش كه شامل چهار بخش ازجمله : اطلاعات فردي، مقياس آمادگي بدني ادراك شده، فرم كوتاه پرسشنامه خودتوصيفي بدني مارش و پرسشنامه استحكام ذهني بود را تكميل كردند. سپس آزمون هاي آمادگي جسماني متناسب با پرسشنامه از شركت كنندگان به عمل آمد. يافته ها شركت كنندگان اين پژوهش را پايوران نظامي (ميانگين سني 38 سال، ميانگين قد 175سانتيمتر، ميانگين وزن 78 كيلوگرم) كه در سال 1395 در نيروي زميني سپاه مشغول به كار بودند، تشكيل دادند. همبستگي معني داري بين آمادگي بدني ادراك شده و آمادگي بدني واقعي وجود دارد (P=0.034). اما در تحليل آزمون همبستگي كه به تفكيك گروه هاي سني به عمل آمد، مشخص شد كه فقط در گروه سني 31 تا 40 سال ارتباط معني داري (P=0.001) بين آمادگي بدني ادراك شده و آمادگي بدني واقعي وجود دارد. همچنين بين وضعيت جسماني ادراك شده (P=0.001)، وضعيت عضلاني ادراك شده (P=0.001) و مقياس بدني ادراك شده (P=0.001) همبستگي معني داري با شرايط واقعي وجود دارد.ضريب همبستگي بين وضعيت عضلاني ادراك شده و شرايط واقعي بيشتر از ساير خرده مقياس ها بود. اما بين انعطاف پذيري ادراك شده و انعطاف پذيري واقعي ارتباط معني داري مشاهده نشد (P=0.34). همچنين نتايج همبستگي جزئي نشان داد كه ارتباط آمادگي بدني ادراك شده با آمادگي بدني واقعي تحت تاثير نمرات استحكام ذهني، خود پنداره بدني، و سطح فعاليت بدني قرار مي گيرد. نتيجه گيري آمادگي بدني ادراك شده با آمادگي بدني واقعي در ارتباط است و اين ارتباط در همه خرده مقياس ها برابر نيست. همچنين آمادگي بدني ادراك شده از سن، ويژگي هاي رواني و سطح فعاليت بدني تاثير مي پذيرد. با توجه به اهميت خودپنداره در طول زندگي افراد مخصوصا افراد نظامي كه با توجه به موقعيت شغلي و حساسيت وظيفه بايد آگاهي درستي از ميزان آمادگي بدني خود داشته باشند، اهميت دادن به آمادگي بدني ادراك شده ضروري به نظر مي رسد.

Background and Aim: Studies in sport, exercise and physical activity have shown that self-perceived physical fitness is an important predictor of behavior and plays an important role in continuing or stopping physical activity. The purpose of this study was to investigate the relationship between perceived and actual physical fitness in military personnel. Methods: A total of 77 military personnel were selected randomly and divided to four groups (group 1: 20‒ 30 years, group 2: 31‒40 years, group 3: 41‒50 years and group 4: 51‒60 years). Participants completed the questionnaire of study in 4 parts: personal information, self-perceived physical fitness scale, short form of Marsh Physical Self-Description Questionnaire and mental toughness questionnaire. Physical fitness tests were then performed according to the questionnaires. Results: The mean age of military staff was 38 years, the average height was 175 cm, and the average weight was 78 kg. There was a significant correlation between perceived and actual physical fitness. But this correlation was significant only in group 2 (31‒40 years). There was also a significant correlation between perceived physical conditions, perceived muscular condition and perceived physical scale in comparison with actual conditions. The correlation coefficient between perceived muscular condition and actual condition was higher than the other subscales. There was no significant relationship between perceived flexibility and actual flexibility. Partial correlation also showed that the relationship between self-perceived physical fitness and actual physical fitness is affected by mental toughness, physical self-perceived and level of physical activity. Conclusion: There is a relationship between perceived and actual physical fitness, but this relationship is not equal in all subscales. Perceived physical fitness is affected by age, psychological characteristics and the level of physical activity. It is necessary to consider perceived physical fitness according to importance of self-perceived in life.