بررسي ميزان گرايش به تفكر انتقادي در اعضاي هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان در سال 1392

Evaluation of Critical Thinking Disposition in Faculty Members of Rafsanjan University of Medical Sciences in 2013

زمينه و هدف: تفكر نقادانه تفكري است كه جهت رسيدن به يك نتيجه قابل‌اعتماد، جوياي شواهد و مدارك مي‌شود. هدف از انجام اين مطالعه، تعيين ميزان گرايش به تفكر انتقادي در اعضاي هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان در سال 1392 بر اساس سن، جنس، نوع استخدام، رتبه دانشگاهي، فعاليت اجرايي، سابقه تدريس، تعداد واحد و دانشكده محل خدمت بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع توصيفي و ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه بود. پرسشنامه بكار‌رفته شامل دو بخش بود؛ بخش اول شامل متغيرهاي دموگرافيك و بخش دوم آن، پرسشنامه استاندارد سنجش ميزان گرايش به تفكر انتقادي ريكتس (Critical Thinking Disposition Inventory (CTDI بود كه در اختيار 110 نفر از اعضاي هيأت علمي قرار گرفت. از اين تعداد، 95 نفر پرسشنامه‌ها را تكميل كرده و تحويل دادند. سپس داده‌هاي به‌دست‌آمده با كمك شاخص‌هاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و آزمون‌هاي آمار استنباطي T-test و ANOVA One-Way مورد تجزيه ‌و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: بين ميانگين نمره تفكر انتقادي در جنس مؤنث (11/25) و مذكر (11/10) تفاوت معني‌داري وجود نداشت. بين ميانگين نمره خرده‌مقياس نوآوري و رتبه دانشگاهي ارتباط معني‌داري وجود داشت؛ به‌طوري‌كه رتبه دانشگاهي مربي بيشترين مقدار (4/37) و استاديار كمترين مقدار (4/09) را دارا بودند. همچنين بين ميانگين نمره خرده‌مقياس نوآوري و دانشكده، ارتباط معناداري ديده شد؛ به‌طوري‌كه بيشترين مقدار (4/37) مربوط به دانشكده پرستاري و مامايي و كمترين مقدار (4/05) مربوط به دانشكده دندانپزشكي بود. نتيجه‌گيري: ميانگين نمره تفكر انتقادي و خرده‌مقياس‌هاي آن در اعضاي هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان در سطح نسبتاً مطلوبي قرار دارد. با‌ وجود اين، نياز بيشتر به آموزش اين نوع تفكر خصوصاً در اعضاي هيأت علمي دانشكده دندانپزشكي به چشم مي‌خورد.

Background and Objective: Critical thinking is the type of thinking that follows evidence in order to achieve a reliable result. The present study aimed to assess the critical thinking among faculty members of Rafsanjan University of Medical Sciences in 2013 on the basis of age, gender, type of employment, academic rank, administrative activities, teaching experiences, number of courses, and type of faculty. Materials and Methods: In this descriptive study, data were collected through a questionnaire consisted of two parts. The first part included demographic variables and the second part was to measure critical thinking based on Ricketts Critical Thinking Disposition Inventory (CTDI).The questionnaire was distributed among 110 faculty members that 95 (86%) of them completed and returned it. Data was analyzed using descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics including t-test and one way ANOVA. Results: The results highlighted that there was no significant difference between the mean scores of females (11.25) and males (11.10). The mean scores of subscale innovation had a significant relationship with academic ranks in which the instructors had the highest mean score (4.37) and the assistant professors had the lowest mean score (4.09). The mean scores of subscale innovation also had a significant relationship with the type of faculty in which the Nursing and Midwifery school had the highest mean score (4.37), whilst the Dentistry School had the lowest mean score (4.05). Conclusion: Based on our results, the mean score of critical thinking and its subscales are in a relative favorable position in faculty members of Rafsanjan University of Medical Sciences. However, there is a need to teach this type of thinking among faculty members especially dental school faculty members.