تأثير آموزش بر اساس مرور پرونده‌هاي واقعي مرگ مادر در ارتقاء مهارت رزيدنت‌هاي زنان در اداره خونريزي پس از زايمان

Effect of Education Based on the Simulation of the Actual Cases of Maternal Deaths on the Skills of Gynecology Residents in the Management of Postpartum Hemorrhage

مقدمه: خونريزي بعد از زايمان، يكي از دلايل شايع مرگ‌و‌مير مادران مي‌باشد كه لازم است مديريت صحيح و به موقع جهت اقدامات ضروري انجام شود. مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير آموزش بر اساس شبيه‌سازي پرونده­هاي واقعي مرگ مادر در ارتقاء مهارت رزيدنت­هاي زنان در اداره خونريزي پس از زايمان انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مداخله‌اي در سال 1394 بر روي 35 نفر از رزيدنت­هاي زناني كه به طور چرخشي در بيمارستان ام‌البنين (س) آموزش مي‌ديدند، انجام شد. ابتدا پرسشنامه‌اي شامل سؤالاتي مبني بر شناخت علائم خونريزي غير طبيعي بعد از زايمان، چگونگي تخمين حجم خونريزي و اقدامات مناسب تكميل گرديد. سپس طي جلساتي، پرونده‌هاي واقعي مرگ مادران مورد بررسي و آموزش صحيح در مورد مديريت خونريزي‌هاي بعد از زايمان در هر مورد براي افراد داده شد و پس از 6 ماه، همان پرسشنامه مجدداً تكميل شد. تجزيه و تحليل داده­ها با استفاده از نرم‌افزار آماريSPSS (نسخه 16) و آزمون­هاي تي زوجي و آناليز واريانس يك‌طرفه انجام شد. ميزان p‌ كمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين نمرات قبل و بعد از آموزش در تمامي دانشجويان به ترتيب 21/2±88/12 و 68/2±91/16 بود (001/0>p). ميانگين نمرات دانشجويان سال اول، دوم، سوم و چهارم قبل و بعد از آموزش تفاوت معني‌داري داشت (به ترتيب 009/0=p، 001/0>p، 004/0=p و 001/0=p)، اما اختلاف نمرات دانشجويان بعد از آموزش نسبت به قبل از مانور در سال‌هاي مختلف تحصيلي تفاوت معني‌داري نداشت (538/0=p). نتيجه‌گيري: مي­توان از شبيه‌سازي موارد واقعي مرگ مادران به عنوان يك فرصت مناسب جهت كسب مهارت استفاده كرد كه باعث اعتماد به نفس و مهارت كافي در رزيدنت‌ها مي­شود.

Introduction: Postpartum hemorrhage is the most common cause of maternal mortality, which requires proper management through effective measures. The present study aimed to assess the effect of education based on the simulation of the actual cases of maternal deaths on the skills of gynecology residents in the management of postpartum hemorrhage. Methods: This interventional study was conducted on 35 gynecology residents receiving rotational training in Omolbanin Hospital (R) in Mashhad, Iran in 2015. Data were collected using a questionnaire for identifying the symptoms of abnormal bleeding after delivery, estimation of blood volume, and appropriate measures. Moreover, the actual cases of maternal mortality were assessed in several sessions, and proper training was provided on the management of postpartum hemorrhage in each case. After six months, the questionnaires were completed by the residents again. Data analysis was performed in SPSS version 16 using paired t-test and one-way ANOVA at the significance level of P<0.05. Results: Mean scores of the residents before and after the training were 12.88±2.21 and 16.91±2.68, respectively (P<0.001). Mean scores of the residents of the first (P=0.009), second (P<0.001), third (P=0.004), and fourth year (P=0.001) showed significant differences before and after the training. However, no significant differences were observed in the scores of the residents after the intervention compared to before the intervention in terms of the academic year (P=0.538). Conclusion: According to the results, training based on the simulation of the actual cases of maternal deaths could enhance the skills and confidence of gynecology residents in the effective management of postpartum hemorrhage.