رفتار بهداشتي كردن دست در بين كاركنان بهداشتي درماني

زمينه و هدف:دستها نقش مهمي در انتقال عفونت بيمارستاني دارند و بهداشتي كردن دستها به عنوان موثرترين، ارزانترين و راحت ترين روش پيشگيري از اين عفونتها بشمار مي رود. با توجه به اينكه اطلاعات كافي از عملكرد كاركنان بهداشتي درماني در اين زمينه در دسترس نمي باشد، لذا اين مطالعه با هدف بررسي رفتار بهداشتي كردن دست ارائه دهندگان خدمات سلامت انجام شد. روش ها:در اين مطالعه توصيفي 153 نفر از ارائه دهندگان خدمات سلامت شامل پزشك، پرستار و ساير درمانگران شاغل در بيمارستانهاي منتخب استان مازندران به طور تصادفي وارد مطالعه شدند. رفتار بهداشتي كردن دست در 612 موقعيت در سال 1387توسط مشاهده گران آموزش ديده و به طور نا محسوس مشاهده شد و نتايج مشاهده در چك ليستي ثبت گرديد. چك ليست بر اساس دستور العمل كشوري اصول حفاظت و ايمني در برابر بيماريها تهيه شده بود و شامل مشخصات فردي و مواردي مثل نحوه شستشو و خشك كردن دست ها بود. داده ها پس از جمع آوري در نرم افزار آماري SPSS13 و با استفاده از آمار توصيفي و آزمون مجذور كاي مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. يافته ها: واحد هاي مورد مشاهده 153 نفر بودند كه 125نفر (81/7%) زن و اكثرا پرستار (134نفر) با ميانگين سني 8/24 ±29/28 سال و سابقه كاري5/7± 4/98 سال بودند. 612 موقعيت بهداشتي كردن دست مشاهده شد كه در 194 موقعيت(31/7%) شستشو انجام گرفت. بيشترين ماده مورد استفاده براي شستشو، آب و صابون 113 مورد (58/3%) و مايع الكلي 48مورد(24/7%) بود. در 154مورد (79/2%) دستها فقط بعد از تماس با بيمار شستشو داده شد. روش ارجح براي خشك كردن دستها در اكثر موارد دستمال كاغذي 105مورد( 54/2%) بود و 78 نفر (40/2% ) دستها را خشك نكرده بودند. نتيجه گيري:اين مطالعه نشان داد كه رفتار ارائه دهندگان خدمات سلامت در بهداشتي كردن دست كمتر از حد انتظار مي باشد؛ لذا توصيه مي شود با انجام تحقيقات بيشتر در اين باره علاوه بر كشف علل به برنامه ريزي و آموزش جدي تر جهت ايجاد تغيير در رفتار مراقبت كننده ها پرداخته شود.