روش هاي مقابله با تنش هاي شغلي در پرستاران

Assessing Coping Strategies in Nursing

زمينه و هدف: پرستاران به عنوان اعضاي اصلي تيم مراقبتي- درماني نقش مهمي در بهبود و ارتقاء سلامت جامعه ايفا مي كنند. تنيدگي جزء شناخته شده در پرستاري است و موجب مشكلات عديده اي هم براي پرستاران و هم بيماران مي گردد. در صورت مواجهه با عوامل تنش زا استفاده از شيوه هاي سازگاري ضرورت پيدا مي كند. لذا اين مطالعه با هدف تعيين ميزان بكار گيري روش هاي مقابله با تنش در پرستاران شاغل در بيمارستانهاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي صورت گرفته است. روش ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي است كه بر روي 154 پرستار شاغل در بيمارستان هاي خراسان شمالي صورت گرفته است. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه مشتمل بر دو بخش مشخصات فردي – شغلي و روش هاي مقابله با تنش بود كه ميزان بكار گيري آن بر اساس مقياس ليكرت امتياز بندي شده بود و نمونه گيري از واحدهاي مورد مطالعه يك ماه به طول انجاميد. جهت تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.14 بر حسب تناسب از روشهاي آمار توصيفي، آزمون تي مستقل و آناليز واريانس يك طرفه استفاده شد. يافته ها: اين مطالعه نشان داد كه از ميان افراد مورد بررسي در مواجه با عوامل تنش زا 39/6 درصد از روش رويارويي به ميزان زياد، 50 درصد از روش دوري گزيني به ميزان كم، 56/5 درصد از روش خويشتن داري، 61/7 درصد از روش مشكل گشايي برنامه ريزي، 60/4 درصد از روش ارزيابي مجدد مثبت، 62/3 درصد از روش مسئوليت پذيري، 71/4 درصد از روش حمايت اجتماعي و 53/2 درصد از روش فرار/ اجتناب به ميزان متوسط استفاده نموده بودند. روش غالب استفاده از مقابله با تنش روش حمايت اجتماعي بود. نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش مي تواند زمينه را براي پژوهش هاي بعدي در مورد طرح برنامه ها و مطالعاتي جهت كاهش عوامل تنش زا شغلي و افزايش سازگاري پرستاران فراهم نموده و گامي در جهت شناخت مسائل و مشكلات پرستاران و نيز برگزاري كارگاههاي آموزشي با تاكيد بر مباحث روانشناسي و مديريتي براي پرستاران باشد.

Background: Nurses as the main members of the health care team play an important role in the improvement and promotion of society’s health. Stress is well-known in nursing and causes numerous problems for nurses and patients. So the aim of this study was to determine the usage of coping strategies in nurses of the North Khorasan Medical Sciences University hospitals. Methods: The subjects of this descriptive research were 154 nurses in North Khorasan Hospitals. The data gathering tool included a questionnaire with two parts: personal details and ways to deal with job stress questions. Data gathering was taken about one month. Data was analysed through spss v.14. Descriptive statistics methods, independent t test and ANOVA test were also used. Results: Major findings of this research showed that %39.6 of Nurses used confronting coping method to a high extent, %50 used distancing method to a low extent, 56.5 used self- controlling method, %61.7 used decoding problems of planning method, %60.4 percent used positive re-evaluation, %62.3 used responsibility, %71.4 used social support method, %53.2 used escape-avoidance method to a low extent. Social support method was the prevailing method of coping with stress Conclusions: The finding of this study can be a background for the subsequent studies in program planning, reducing the stressors and increasing the compatibility of nurses. It can also be a step towards the recognition of nurses’ problems.