اولويت‌بندي الزامات نيروي دريايي راهبردي ارتش جمهوري اسلامي ايران در عمليات تجسس و نجات دريايي

اجراي موفق عمليات تجسس و نجات توسط يگان‌هاي نداجا مستلزم تجهيزات و الزامات خاصي در دو بعد سطحي و هوايي است كه در هركدام از اين حوزه­ها نيز شاخص‌هايي مطرح مي­باشد. مسئله‌اي كه منجر به نگارش اين تحقيق كاربردي گرديد، فقدان بيان مدون در خصوص الزامات يگان‌هاي شناور سطحي و پروازي نيروي دريايي راهبردي ارتش جمهوري اسلامي ايران در عمليات تجسس و نجات است و هدف از اجراي آن كه با روش توصيفي و رويكرد آميخته انجام‌ گرديده، احصاء و اولويت­بندي الزامات نيروي دريايي راهبردي ارتش جمهوري اسلامي ايران در عمليات تجسس و نجات دريايي در دو بعد يگان‌هاي شناور سطحي و پروازي است. جامعه مورد مطالعه در اين تحقيق نيروي دريايي راهبردي آجا بوده و جامعه آماري از بين افسران ارشد رسته عرشه كه در مأموريت­هاي خليج عدن شركت داشته­اند انتخاب شده­اند كه با درنظر گرفتن ضريبي خاص تعداد آن­ها 185 نفر تخمين زده شد و با استفاده از فرمول كوكران 125 نفر به عنوان نمونه آماري برگزيده شدند. دراين‌ارتباط با انجام فعاليت‌هاي ميداني و كتابخانه‌اي همچون مصاحبه با صاحب­نظران، پرسش‌نامه، مطالعه اسناد و مدارك، فيش‌برداري اقدام به جمع‌آوري اطلاعات گرديد و پس از جمع‌آوري، تلخيص و دسته‌بندي، اطلاعات موردنظر تجزيه و تحليل و شاخص‌هاي احصاء شده در هر دو بعد، با محاسبه ضريب تغييرات آن­ها اولويت بندي گرديدند. همين اساس داشتن درك پرواز در اولويت اول يگان­هاي شناور سطحي و كادر پروازي آموزش ديده در اولويت اول يگان­هاي پروازي قرار گرفت.