آينده‌نگاري فناوري‌هاي رزم زميني در جنگ آينده

آينده‌نگاري فناوري فرآيندي پيچيده و شديداً وابسته به ساختارهاي بومي است. هدف كلي آينده‌نگاري فناوري، عام نوظهوري است ‌كه ممكن است منافع اقتصادي, دفاعي و اجتماعي زيادي را دربر داشته باشند. ماهيت جنگ در حال تغيير و تحول بوده و سرعت اين تغيير از هر زمان ديگري در تاريخ معاصر بيشتر است. نيروي زميني قرن بيست و يكم براي آن كه بتواند در بالاترين سطح ممكن به سرعت استراتژيكي و برتري مانور دست پيدا كند، بايستي از طريق فناوري‌هاي رزم زميني تاثيرات مربوط به آگاهي از فضاي صحنه نبرد و آتش و مانور دقيق را به طور هم زمان مورد استفاده قرار دهد. هنگامي كه اين تغييرات به طور كامل با هم تلفيق گردند، هم افزايي حاصل از اين قابليت‌هاي مختلف موجب مي‌شود كه نيروي زميني در ميادين جنگ آينده به عامل مهمي در تصميم گيري‌هاي ملي تبديل شود. آيندهنگاري فناوري‌هاي دفاعي مورد نياز در جنگ آينده، ابزاري است، كه به فرماندهان و مديران ارشد در ايجاد درك راهبردي از فناوري، به منظور اخذ تصميمات كلان كمك مي‌كند. اين مقاله با هدف شناسايي فناور‌هاي مورد نياز نيروي زميني در جنگ آينده به روش دلفي تهيه گرديده است. مباني نظري پژوهش حاضر در جنگ آينده از نظريات هافمن و كيلكولِن و در شناسايي فناوري از نظريات ون‌ويك و فال تأثير گرفته است. در ادامه از نظرات خبرگي اساتيد دانشگاه در حوزه‌هاي دفاعي، صنعت و فناوري بهره‌برداري، و داده‌هاي حاصله به روش آميخته تجزيه و تحليل و در نهايت فناروري‌هاي شناسايي شده ارائه گرديد.