تاثير اقدامات پرستاري در پيشگيري از حالات تهاجمي بيماران تحت نظر در اورژانس روانپزشكي

Effects of Nursing Care on Controlling the Patients’ Violence in Emergency Units of Psychiatric Hospital

زمينه و هدف: با توجه به ماهيت ويرانگري بيماران پرخاشگر و ناكامي برنامه هاي موجود در بخشهاي اورژانس، وجود الگوي مراقبتي پيگير و مؤثر در پيش بيني، پيشگيري و درمان اين بيماران از الويت هاي پرستاري است.يكي از اين الگوها استفاده از چك ليست پرخاشگري است. هدف از انجام اين مطالعه بررسي تأثير اقدامات پرستاري در پيشگيري از حالات تهاجمي بيماران تحت نظر در اورژانس بيمارستان روانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي بود. روش ها: در اين مطالعه مداخله اي از نوع مورد - شاهدي تعداد 200 بيمار مراجعه كننده به اورژانس بيمارستان روزبه در سال 1388-1389 به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به دو گروه 100 نفري مورد و شاهد تقسيم شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه حاوي (اطلاعات جمعيت شناختي) و چك ليست تعيين حالات تهاجمي داراي سؤالات مربوط به علائم پرخاشگري در 6 محور (1- گيجي 2- كج خلقي و زود رنجي 3- رفتار خشن و طوفاني 4- كلامهاي تهديد كننده 5- تهديد هاي فيزيكي و جسماني 6- مبادرت به حمله با اشياء) استفاده گرديد. براي پرسنل پرستاري جهت مداخله با چك ليست تدوين شده آموزش لازم داده شد تا بر اساس امتياز كسب شده توسط بيمار در رابطه با پرخاشگري، مداخلات تعيين شده در دستورالعمل تدوين شده را انجام دهند. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و آزمونهاي تحليلي با نرم افزار SPSS ويرايش 11 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج بدست آمده نشان داد كه در دو گروه اقدامات معمول (گروه كنترل) و دستورالعمل تدوين شده (گروه مورد) ، تنها در حيطه تهديدهاي فيزيكي و جسماني در گروه اقدام شده بر طبق دستورالعمل تدوين شده بعد از مداخله اختلاف آماري معني داري وجود داشت( P= 0/008). به عبارتي دستورالعمل تدوين شده تنها در كاهش امتياز درحيطه تهديدهاي فيزيكي و جسماني، مؤثرتر بوده است. بين خصوصيات دموگرافيك بيماران و نتايج گروه هاي تحت اقدامات معمول و تدوين شده پرستاري و رفتار خشونت آميز به جز در رابطه با سن و شيفت با دستور العمل معمول پرستاري (P<0/05) ارتباط آماري معني داري مشاهده نشد (P>0/05) . نتيجه گيري: اجراي دستور العمل معمول پرستاري و دستور العمل تدوين شده پرستاري هر دو در كاهش پرخاشگري نقش داشته اند، اما دستورالعمل تدوين شده پرستاري در حيطه تهديدهاي فيزيكي مؤثرتر بوده است ، بنابراين با افزودن تعدادي از آيتم هاي دستور العمل تدوين شده پرستاري به دستور العمل معمول پرستاري مي توان قدم مؤثرتري در پيش بيني و پيشگيري بيماران مهاجم در بخش هاي اورژانس برداشت.

Introduction: Considering destructive nature of aggressive patients and failure of current controlling plans of aggression in the emergency department, developing an effective continuous care model in predicting, preventing and nursing care of these patients is a nursing priority. One of the effective measures is using violence Checklist.We aimed to evaluate the effects of nursing care on controlling patients’ violence in emergency unit of psychiatric hospital in Tehran University of Medical Sciences. Methods: In this case - control study, using convenience sampling method, 200 patients admitted to Roozbeh Hospital in 2010 were assigned into two groups of about 100 people each: standardized intervention and control (routine) intervention. A questionnaire including demographic questions and Violence-imposed questions regarding aggressive signs related to 6 domains(1-confusion 2-Irritability and petulance 3- duress and stormy behaviors 4-verbal threat 5-physical threat 6- Attempted assault with objects )was used to collect the data. Nursing staff were educated for the intervention by standard checklist based on patients’ aggression .Data was analyzed with descriptive statistics, analytical tests (Chi-square and Mann-Whitney) and Spearman correlation using SPSS version 11. Finding: Findings showed that outcomes of physical threats control were better in case group compared to control group (P= 0.008). There was no significant relationship between demographic data and scores of both groups and between age and shift and duress and stormy behaviors (0<0.05). Conclusion: Both routine and standardized intervention were effective in controlling aggressive patient but outcomes of physical threats control were better in case group (standardized intervention) compared to control group (routine intervention). Therefore, adding some items of standardized intervention to routine intervention protocol is an effective measure for the prediction and prevention of patients’ violence in emergency wards.