ارزيابي ديوارنگاري معاصر تهران از ديدگاه مخاطب

در اين مقاله، نقاشي ديواري هاي شهر تهران با توجه به ويژگي هاي نقاشي ديواري، روابط زيبا شناسانه و كاركرد آن در ارتباط با محيط و اهداف اجتماعي، تاريخي و...، از ديدگاه مخاطبين مورد ارزيابي قرار گرفته اند. از آنجا كه اثر ديواري با مخاطب رابطه اي قطعي و تعاملي دو سويه دارد؛ لذا ديوارنگاري در هر محيطي، از يك سو بايد نمايشگر فرهنگ و عقايد مردم در فضاي هماهنگ با معماري همان محيط باشد و از سوي ديگر، به علت وجهه همگاني اين آثار، توفيق آنها وابسته به ادراك و دريافت مردم و مخاطبين اثر مي باشد. بنابراين، ارزيابي مثبت يا منفي يك ديوارنگاره شهري، علاوه بر زيباشناختي آن نسبت به محيط و معماري، در گرو عكس العمل و ميزان استقبال مخاطبين اثر است. با اين مفروضات، مقاله حاضر به بررسي كاركرد كيفي آثار ديواري تهران (دهه 80) در ارتباط با مخاطبين پرداخته است. بدين منظور پرسشنامه اي جهت ارزيابي ديوار نگاره ها از ديدگاه مخاطبين تهيه شد، كه نتايج آن در اين مقاله مورد مطالعه قرار گرفت. بررسي اين نتايج، نكات قابل توجهي را در ارتباط با روند ديوارنگاري معاصر نمايان ساخته است، كه با استناد به آن مي توان راهكارهاي مناسبي در خصوص ساختار بصري شهر و حقوق ديداري مخاطبين ارايه نمود.