بافت در نقاشي سه پايه اي، از منظر دانش حفظ و مرمت آثار هنري

بافت، از عناصر مهم بصري در هنرهاي تجسمي است كه به صور مختلف به وجود مي آيد. نقاشي، جسمي چند لايه است كه هر لايه آن بافت ويژه خود را داراست. بافت مي تواند ذاتي مصالح آماده انتخابي به وسيله هنرمند، همچون پارچه تكيه گاه، باشد، يا در لايه بستر يا لايه رنگ و يا با موادي غير از رنگ در سطح اثر به وجود آيد. ترك هاي ناشي از ميانكنش نقاشي و محيط نيز، بافتي يكدست ايجاد مي كند كه ارزش تاريخي دارد. لذا، با توجه به اهميت و نحوه شكل گيري بافت، محافظت از آن را بايستي در زمره اصول بنيادين دانش حفظ، نگهداري و مرمت آثار هنري قرار داد. بافت به ويژه مورد توجه هنرمندان سده بيستم بوده است. از دهه دوم اين سده با ورود موادي با بافت آماده به نقاشي و شكسته شدن محدوده هاي مواد در نقاشي اين عنصر تجسمي اهميتي بسزا پيدا كرد. در اين مقاله ضمن طبقه بندي انواع بافت، به فن شناسي آن در نقاشي هاي سه پايه اي با توجه به لايه هاي نقاشي و اثر زمان بر آنها پرداخته ايم. توجه ويژه به مواد مورد استفاده و فن هنري برخي هنرمندان معاصر و بررسي تحولات تكنيكي ايجاد شده در آثار آنان در طي زمان هاي مختلف از نكات مهم مقاله است.