تغييرات سرمي آيريزين متعاقب ورزش استقامتي و محدود كردن كالري در رت‌هاي چاق و هيپرتري‌گلسيريدميك

Serum Irisin Changes Following Endurance Exercise and Caloric Restriction in Obese and Hypertriglyceridemic Rats

زمينه: هدف از اين مطالعه تأييد فرضيه‌اي است كه نشان مي‌دهد آيريزين به عنوان يك آديپوميوكاين در افزايش مصرف انرژي و توليد گرما در بافت چربي قهوه‌اي پس از ورزش استقامتي و محدوديت كالري نقش دارد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي، 28 سر رت نر نژاد ويستار (180 تا 250 گرم) به چهار گروه شامل كنترل استاندارد (STC)، رژيم غذايي پرچرب و كربوهيدرات (HFC)، اصلاح رژيم غذايي (S-HFC) و ورزش (EXE) تقسيم شدند. 16 هفته ابتدايي با استفاده از مدل خاص (رژيم غذايي HF-HC براي مدت طولاني)، صرف ايجاد چاقي و هايپرتري‌گليسريدمي شد و پس از آن به مدت پنج هفته درمان براي دو گروه انجام شد (EXE و S-HFC). از ابتداي هفته هفدهم رژيم غذايي گروه S-HFC به غذاي استاندارد تغيير كرد و گروه EXE هفته‌اي 5 روز، هر روز به مدت 20 دقيقه بر روي تردميل دويدند. گروه‌هاي STC و HFC رژيم غذايي ثابت (HF-HC براي HFC و غذاي استاندارد براي STC) تا انتهاي پروژه داشتند. پروفايل ليپيدي به روش اسپكتروفتومتري و آيريزين به روش الايزا سنجيده شد. يافته‌ها: مدل مورد استفاده ما منجر به افزايش معنادار تري‌گليسريد (0.000=P) و وزن (0.001=P) شد. پس از انجام مداخلات درماني، ميزان تري‌گليسريد سرم كاهش يافت (0.011=P)؛ تغييرات ديگر اجزاي پروفايل ليپيدي، وزن (0.444=P) و آيريزين (0.197=P) معنادار نبود. همبستگي ميان آيريزين و تري‌گليسريد ديده نشد (0.071=r،0.693=P). نتيجه‌گيري: رژيم غذايي در ايجاد هايپرتري‌گليسريدمي و افزايش وزن موفق بود. تمرينات ورزشي و اصلاح رژيم غذايي منجر به كاهش چشمگير ميزان تري‌گليسريد سرم شد، اما در كاهش وزن به شكل معنادار مؤثر نبود. همبستگي ميان سطوح تري‌گليسريد و آيريزين به‌دست نيامد.

Background: The present study aimed to confirm the hypothesis that indicates the role of Irisin as an adipomyokine, in boosting energy consumption and heat generation in brown fat tissue following moderate exercise and calorie restriction. Materials and Methods: In this experimental study, 28 male Wistar rats (180-250g) were divided into four groups: Standard Control (STC), High Fat-high Carbohydrate diet (HFC), Stop High Fat- high Carbohydrate diet (S-HFC) and Exercise (EXE).The first 16 weeks were used to apply a special model (HF-HC diet for long-term) for inducing hypertriglyceridemia and weight gain, followed by five weeks of treatment for both groups (S-HFC and EXE). S-HFC group diet changed to standard food and the EXE group ran on treadmill for 20 minutes daily for 5 days a week. The other two groups continued the same diet as the first 16 weeks (standard diet for STC and HF-HC diet for HFC). Lipid profile was measured by spectrophotometry and Irisin by ELISA method. Results: The model we used to induce the hypertriglyceridemia (p=0.000) and obese (p=0.001) was significantly successful. Serum triglyceride levels decreased after the treatment (p=0.011) while there were no significant changes in other components of lipid profiles, weight and serum Irisin concentration. Moreover, the serum concentration of Irisin and triglyceride were not correlated (p=0.693, r=0.071). Conclusion: The result of this study suggested that exercise along with calorie restriction significantly reduced serum triglyceride levels, but did not necessarily affect the weight loss. There was no correlation between the concentration of triglyceride and Irisin.