تاثير ويژگي هاي آوايي زبان فارسي بر موسيقي آوازي

The effects of phonetic characters of persian language on vocal

انتخاب و شيوه ي خواندن شعر از سوي آوازخوان،يكي از مهم ترين بخش هاي موسيقي آوازي محسوب مي شود.اهميت اين نكته را بايد در نقش شعر در شكل گيري جملات موسيقايي جستجو كرد.چنانكه مي توان گفت شيوه ي اداي شعر در آواز افزون بر انتقال معنا ويژگي هاي موسيقايي زبان را نيز منتقل مي كند.در اين نوشتار،نقش دو ويژگي آوايي زبان فارسي در رديف آوازي محمود كريمي بررسي شده است؛تاثير كميت هجا در شكل گيري وزن و تاثير تكيه در گردش ملودي،به عبارت ديگر،اين پژوهش در پي پاسخ گويي به اين سوال است كه وجود اين ويژگي ها در شعر،چه تاثيري بر شكل گيري آهنگ و الگوهاي آوازي داشته است.به اين منظور با انتخاب نمونه هايي از رديف آوازي كريمي،به كاوش در موارد مقابل پرداخته شده است:-تناظر ميان ميزان كشش هجاها در واژگان فارسي و كشش نت هاي موسيقي كه مي تواند به شكل گيري وزن در آواز بينجامد؛-ايجاد الگوهاي ملوديك در آواز ايراني در اثر تغيير ارتفاع صوت در هجاهاي تكيه بر و تغيير آهنگ كلام در انواع جملات زبان فارسي(پرسشي،شرطي،امري،مركب و...)در اين بخش افزون بر بررسي چگونگي تطابق الگوهاي زباني با نمونه هاي آوازي،راهكارهاي موجود در موسيقي آوازي براي حفظ اين تطابق نيز معرفي شده اند.