عنوان مقاله :
مقايسه نسبت سيگنال به نويز در آزمون گسيلهاي صوتي گوش اعوجاجي در رت و انسان
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of Signal to Noise Ratio in Distor-tion Product Otoacoustic Emission between Human and Rat
پديد آورندگان :
جعفرزاده، صادق دانشگاه علوم پزشكي مشهد
كليدواژه :
انسان , شنوايي طبيعي , گسيلهاي صوتي گوش اعوجاجي
چكيده فارسي :
زمينه: آزمون گسيلهاي صوتي گوش اعوجاجي به بررسي عملكرد سلولهاي مويي خارجي در حلزون ميپردازد. هدف از مطالعه حاضر، مقايسه نتايج گسيلهاي صوتي گوش اعوجاجي در رت و انسان بزرگسال داراي شنوايي طبيعي ميباشد تا درك بهتري از تفاوتهاي موجود بين آنها بدست بيايد.
مواد و روشها: در اين تحقيق، نسبت سيگنال به نويز در آزمون گسيلهاي صوتي گوش اعوجاجي مورد بررسي قرار گرفت و نتايج افراد با شنوايي طبيعي (60 گوش) با پاسخهاي رت (30 گوش) در شرايط يكسان و فركانسهاي 2، 3، 4 و 5 كيلو هرتز مقايسه گرديد.
يافتهها: نتايج نشاندهنده تفاوت معنيدار پاسخها در بيشتر نواحي فركانسي به غير از 3 كيلو هرتز بودند. در فركانسهاي 4 و 5 كيلوهرتز، نسبت سيگنال به نويز بالاتري در رت مشاهده شد در حاليكه در فركانس 2 كيلو هرتز، اين نسبت در رت بسيار كمتر بود. بين نواحي مختلف فركانسي در انسان تفاوت معنيدار وجود نداشت.
نتيجهگيري: تفاوتهاي چشمگير ميان پاسخهاي گسيلهاي صوتي گوش اعوجاجي در نمونههاي انساني و رت ميتواند نشاندهنده تفاوتهاي چشمگير مكانيسمهاي حلزوني در انسان و رت باشد. اين موضوع ممكن است نشاندهنده نياز به احتياطهاي بيشتري در تفسير نتايجي باشد كه از حلزون رت به عنوان مدل حيواني استفاده شده است.
چكيده لاتين :
Background: Distortion product otoacoustic emissions evaluate the function of outer hair cells in the cochlea. The present study aimed to compare distortion product otoacoustic emissions between normal hearing adult human and rat to better understand their differences.
Materials and Methods: In this study, signal to noise ratio of distortion product otoacoustic emissions was evaluated and the results of normal hearing persons (n=60) and rats (n=30) were evaluated in similar conditions at of 2, 3, 4, and 5 KHz.
Results: The difference between the two groups was significant in most frequencies except 3 KHz. In rats, a higher signal to noise ratio was observed at 4 and 5 KHz and a lower ratio at 2 KHz. There was no significant difference among different frequencies in human samples.
Conclusion: Significant differences in distortion product otoacoustic emissions in the two groups may demonstrate the different mechanisms for cochlear function in human and rat. This result may indicate the need for extra cautions in using rats as an animal model.