طول مدت خواب و ارتباط آن با برآيند هاي عملكردي ناشي از خواب و فعاليت فيزيكي در بيماران مبتلا به ديابت بزرگسالي

Sleep Duration and its Correlation with Functional Outcomes of Sleep and Physical Activity in Patients with Adult-onset Diabetes

مقدمه و هدف: خواب نقش بسيار مهمي در چرخه فيزيولوژيك بدن دارد اما اغلب تا زماني كه فرد دچار مشكلات خواب نشود، فوايد آن قابل توجه نخواهد بود. يكي از موارد مشكلات خواب اختلال در طول مدت خواب مي باشدكه در پاتوفيزيولوژي بيماري ديابت نيز نقش مهمي را ايفا مي كند. طول مدت خواب كوتاه و طولاني هر دو با عدم تحمل گلوكز و مقاومت به انسولين و در نتيجه با افزايش خطر پيشرفت ديابت بزرگسالي مرتبط مي باشند. علائم ناتوان كننده فقر خواب شامل خواب آلودگي، ناراحتي و خستگي، با زندگي خانوادگي، شغلي و فعاليت هاي اجتماعي تداخل دارد. اين مطالعه با هدف بررسي طول مدت خواب و ارتباط آن با فعاليت فيزيكي و برآيندهاي عملكردي ناشي از خواب در بيماران مبتلا به ديابت بزرگسالي انجام شد. روش كار: در اين مطالعه مقطعي 220 بيمار مبتلا به ديابت بزرگسالي مراجعه كننده به انجمن ديابت ايران واقع در شهر تهران در سال 1389 مورد مطالعه قرار گرفتند. روش نمونه گيري بصورت تصادفي ساده بود. جمع آوري داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات فردي (بررسي فعاليت فيزيكي)، پرسشنامه ايپ ورث (بررسي ميزان خواب آلودگي) و پرسشنامه برآيندهاي عملكردي ناشي از خواب صورت گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS v.12 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها : 44/6 درصد (98 نفر) شركت كنندگان 8-6 ساعت خواب شبانه را گزارش كردند. از نظر فعاليت فيزيكي 72/6 درصد (159 نفر) كم تحرك بودند. در بررسي ارتباط فعاليت فيزيكي با طول مدت خواب تفاوت معني دار آماري وجود نداشت، 98/6 درصد (217 نفر) برآيند عملكردي مطلوبي داشتند و نمره بالاتر از 33 كسب كردند. در بررسي ارتباط برآيندهاي عملكردي با طول مدت خواب تفاوت معني دار آماري وجود نداشت. نتيجه گيري: در مطالعه حاضر طول مدت خواب اكثر شركت كنندگان در محدوده توصيه شده 8-6 ساعت خواب شبانه توسط موسسه خواب انجمن آمريكا بود. لذا به نظر مي رسد علت عدم وجود ارتباط بين متغير طول مدت خواب با برآيند هاي عملكردي ناشي از خواب و فعاليت فيزيكي در اين مطالعه ناشي از اين امر باشد. اما در نهايت مي توان به اين نكته اشاره كرد. كه اختلالات خواب با توجه به تاثير مهم آن در سبك زندگي و كنترل بيماران در افراد ديابتيك بايستي در مراقبت از اين بيماران مورد توجه قرار گيرد.

Bacgrand & objective: Sleep has an important role in body physiologic cycle but its advantages wouldn’t be considerable till the person experiences sleep problems. One of the sleep problems is sleep duration disorder which is related to diabetes pathophysiology. Both short and long sleep duration are related to glucose intolerance and insulin resistance and eventually with risk of adult-onset diabetes progress. This study was aimed to determine Sleep duration and it’s correlation with functional Outcomes of Sleep and physical activity in patients with adult-onset diabetes. Methods: In this cross-sectional study 220 diabetic patients were studied that referred to the Diabetes Association of Iran in at 2010. Simple random sampling method was used in this study. Data collection was using questionnaires personal information, Epworth Sleepiness Scale and Functional Outcomes of Sleep. Data were analyzed using SPSS v.12 and descriptive and analytical statistics. Results: The results showed that 44.6% (98 people) of participants reported 6-8 hours’ sleep of night. About 72.6% (159 people) of samples were sedentary. There was no significant difference between physical activity and sleep duration 98.6% (217 people) functional outcome scores of the total samples were ≥ 33. A significant statistical difference showed between sleep duration and the functional outcomes (P=0.059). Conclusion:At present study, length of night sleep in majority of studyis is the samples was at the range of recommended by American sleep Association (6-8h). so, it seems that, this is the cause of lack of relationship between sleep duration variade with functional outcomes of sleep and physical activity. But finally we can notice that, sleep duration must be considered at care of diabetic patients, for its important role in control of patients and their life style.