بررسي اثر استفاده از منابع تجديد‌ پذير انرژي بر شاخص ردپاي اكولوژيكي در محيط‌هاي روستايي (مطالعه موردي: روستاي نجوبران استان كرمانشاه)

Assessing the Mitigation of Environmental Impacts of Using Renewable Resources in Rural Areas :Case Study: Nejobaran Village-Kermanshah- Iran

اين مقاله به ارزيابي تغييرات شاخص ردپاي اكولوژيكي در محيط­هاي روستايي در اثر جايگزيني انرژي فسيلي با منابع تجديد‌پذير انرژي مي‌پردازد. رشد جمعيت و به‌تبع آن افزايش استفاده­ از سوخت­هاي فسيلي، اثرات مخرب زيست‌محيطي گوناگوني را به‌دنبال داشته است. بيش از‌40 درصد استفاده از كل انرژي كه 70 درصد آن‌را مصرف برق تشكيل مي­دهد، در ساختمان­ها مصرف مي‌شود. از اين رو ضروري مي­نمود با تمركز بر بخش ساختمان، انرژي‌هاي تجديد‌پذير كه به مراتب اثرات زيست‌محيطي كمتري دارند، جايگزين انرژي حاصل از سوخت‌هاي فسيلي گردند. محيط‌هاي روستايي نيز بخشي از جمعيت ساكن در زيست‌كره را شامل مي‌شوند كه نسبت به محيط‌هاي شهري از پتانسيل‌هاي متنوعي در بهره­گيري از منابع تجديد‌پذير انرژي برخوردار مي‌باشند. ردپاي اكولوژيكي شاخصي به‌منظور بررسي تأثيرات زيست‌محيطي توليدات، فعاليت‌ها و خدمات بشري بر زيست‌كره است. شاخص ردپاي اكولوژيكي در ايران و در سال 2015 ميلادي برابر با 2.8 هكتار در مقياس جهاني به ازاي هر نفر بوده است، اين در حالي است كه ظرفيت زيستي ايران 0.9 هكتار در مقياس جهاني به ازاي هر نفر است كه نشان از برداشت بيش ‌از حد از منابع طبيعي دارد. با توجه به ضرورت موضوع، روستاي نجوبران در استان كرمانشاه به‌عنوان نمونه­ موردي انتخاب و پس از جمع‌آوري اطلاعات از طريق مشاهدات، پرسشنامه و مصاحبه، آمارهاي رسمي، سايت‌ها و منابع كتابخانه‌اي مورد بررسي قرار گرفت تا ميزان اثرگذاري بهره‌گيري از انرژي‌هاي تجديد‌پذير بر شاخص ردپاي زيست­ محيطي كشوري به شيوه‌ تحليلي-توصيفي، محاسبه و بررسي گردد. نتايج اين مقاله نشان داد كه ردپاي اكولوژيكي برق مصرفي در روستاي نجوبران در سال 1396 برابر با 6.894 هكتار در مقياس جهاني مي‌باشد. استفاده از صفحات فتوولتاييك به مساحت 1000 مترمربع و دو توربين آبي كوچك ردپاي اكولوژيكي مصرف برق در اين روستا را به صفر رساند. استفاده از اين دو سامانه در كنار يكديگر و تزريق برق توليدي مازاد بر نياز به شبكه‌ سراسري، در مجموع 10.364 هكتار در مقياس جهاني به ظرفيت زيستي منطقه و كشور اضافه نمود كه مي‌تواند ساير فعاليت­ها در نقاط شهري را از لحاظ زيست­ محيطي پشتيباني نمايد.

This paper evaluates the changes in the ecological footprint index in rural areas by applying the replacement of renewable energy sources to fossil fuels. Population growth, and consequently increased use of fossil fuels, has resulted in various environmental degradation including climate change, global warming, and melting of polar ice. Detailed scientific analysis show that the buildings consume more than 40% of the total used energy, of which 70% is consumed as electrical energy. Therefore, it is essential to reduce nonrenewable energy’s consumption through particularly focusing on the substitution of renewable energy sources to achieve a far less environmental degradation. Although the rural areas are considered as locations contain a proportion of the population living in the biosphere with a less usage of nonrenewable resources, it should also be considered that the population living in the mentioned areas benefits from many economic, health and welfare facilities existing in their surrounding towns. Therefore, rural communities' participation in environmental conservation is crucial to the conservation of the living environment. In addition, rural areas have a wide range of potential uses of renewable energy sources than urban environments. In this regard, the Eco-villages have successfully supplied much of their energy consumption from renewable sources focusing on sustainable strategies and policies. For example, Ithaca eco village have reduced its ecological footprint to zero through using renewable energy sources and even transferred its surplus electricity to the national grid. The ecological footprint is an indicator that can be widely used for assessing the environmental impacts of human products, activities, and services on the Earth. This index specifies the amount of land needed to absorb carbon dioxide emitted through the consumption of a certain amount of fossil fuels. On average, at the global scale, one hectare of productive land is needed to absorb the emitted CO2 from