پديد آورندگان :
دهنادي مقدم، انوش مركز تحقيقات تروماي جاده اي - دانشگاه علوم پزشكي گيلان , اصغر زاده، عليرضا مركز تحقيقات تروماي جاده اي - دانشگاه علوم پزشكي گيلان , كوچكي نژاد ارم ساداتي، ليلا مركز تحقيقات تروماي جاده اي - دانشگاه علوم پزشكي گيلان , كاظم نژاد ليلي، احسان مركز تحقيقات تروماي جاده اي - دانشگاه علوم پزشكي گيلان , حسيني، جواد مركز آموزشي درماني پورسينا - دانشگاه علوم پزشكي گيلان , باقرنياي همتي، نگين مركز آموزشي درماني پورسينا - دانشگاه علوم پزشكي گيلان
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: اورژانس بيمارستان ها اولين بخشي است كه بيمار و همراهانش با آن روبرو مي شوند و پرخاشگري نسبت به پرسنل بخش از معمول ترين واكنش هايي است كه ممكن است از آنها سر بزند. اين مطالعه به منظور تعيين فراواني و ويژگي هاي خشونت عليه پرستاران شاغل در بخش هاي اورژانس شهر رشت انجام شده است .
روش كار: پژوهش حاضر مطالعه اي توصيفي- مقطعي بوده و جمعيت مورد بررسي آن تمامي 138 نفر كادر پرستاري شاغل در بخشهاي اورژانس بيمارستانهاي آموزشي شهرستان رشت بوده اند كه بصورت سرشماري در سال 1389 مورد مطالعه قرار گرفته اند. ابزار پژوهش پرسشنامه دو قسمتي محقق ساخته كه بخش اول شامل 7 سوال در ارتباط با اطلاعات شخصي پرستاران و بخش دوم 10 سوال در مورد تعداد و ويژگي هاي خشونت بود. اطلاعات بدست آمده با آزمون هاي توصيفي و تحليلي در نرم افزار SPSS v16 مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها: يافته هاي مطالعه نشان داد 102 نفر (74/6 %) از 138 پرستار مورد بررسي مورد خشونت لفظي قرار گرفته اند. خشونتها با سن، سابقه كار، تاهل، ميزان تحصيلات، شيفت كار، تعطيل بودن روزها و اعزامي بودن بيمار رابطه معناداري نداشتند (0/05>P)؛ اما با نگران بودن (0/015=P)، مذكر بودن (0/042=P) و شب كار بودن پرستار (0/001=0=P)، حضور همراهان مذكر بيمار (0/01=P)، هشيار بودن بيمار (0/01=P)، مراجعه به بيمارستان در شب (0/01=P) و نارضايتي آنها از بعضي بخشها (0/01=P) رابطه معناداري داشتند.
نتيجه گيري: از آنجا كه يافته ها حاكي از بالا بودن خشونت در بخش هاي اورژانس بوده و عوامل متعددي در ايجاد خشونت نقش دارند، توجه به عوامل زمينه ساز خشونت و برگزاري كلاسها و كارگاههاي آموزشي در مراكز آموزشي درماني مي تواند گام موثري در جهت كاهش خشونت هاي بيمارستاني بر عليه پرسنل پرستاري باشد.
چكيده لاتين :
Background and Objective: Emergency ward of hospitals is usually the first place that
patient and his/her family faces with, and aggression towards personnel is the most common
reaction that they may do. This study was aimed to determine frequency and characteristics
of violence against nurses in emergency wards.
Methods: This was a cross-sectional study. Our sample included all 138 nurses working in
emergency wards of all teaching hospitals in Rasht. All of nurses were studied in 2010 by
census method using a researcher made questionnaire. Our questionnaire had two sections,
one including 7 questions about personal information of nurses and another including 10
questions about number and characteristics of violence. Data was analyzed by SPSS v.16
software, using descriptive and analytical statistics.
Results: Findings showed that 102 persons (74.6%) of 138 nurses had experience of verbal
violence. Violence had no significant correlation with age, work experience, marital status,
education level, work shift, holidays and transferred patient (P<0.0.5). However, it had a
significant correlation with nurse's worries (P=0.015), male gender (P=0.042), night shift
(P=0.001), male relatives of patient (P=0.01), patient's consciousness (P=0.01), referring to
hospital at night (P= 0.01) and their discontent from some wards (P= 0.01).
Conclusion: The findings suggested a high rate of violence in emergency wards and several
factors may play a role in causing violence. So, paying attention to the underlying causes of
violence and holding classes and workshops in teaching hospitals can be effective in reducing
hospital violence.
