باستان سنجي؛ پلي ميان علوم طبيعي و مهندسي با باستان شناسي (اهداف و دورنما)

Archaeometry, a Discipline for Linking Archaeology to Natural Science (Aims and Scopes)

سرعت رو به پيشرفت علوم در شاخه هاي علوم پايه، فني و مهندسي و پزشكي در ساليان اخير بسيار چشمگير بوده است. در اين بين، رشته ها و متدهاي تلفيقي علوم نيز با يكديگر در حال تعامل و تبادل نظر هستند. باستان شناس ي نوين نيز از اين قاعده مستثنا نيست و اين علم از شاخه علوم انساني، قريب به سي سال است كه با تكيه بر روش ها و فن هاي علمي سعي در پاسخ گويي به سؤالات باستان شناسي و فناوري در دنياي قديم دارد. استفاده از روش هاي علمي، دستگاهي و آماري جهت تحليل روشهاي رايج در برهه هاي زماني متفاوت دنياي باستان را تحت عنوان باستانسنجي (آركئومتري) مي نامند. باستانسنجي در حقيقت مديريت و برنامه ريزي انجام متدهاي تحقيقاتي است كه از تخصص هاي موجود در رشته هاي مختلف جهت تحليل سؤالات باستان شناسي بهره مي برد. استفاده از متدهاي باستانسنجي ايجاد يك زبان مشترك بين محققين علوم پايه، فني و مهندسي و پزشكي با محققين علوم انساني و بالأخص باستان شناسي است

In the last decade, increasing and develop of the scientific discipline such as science, engineering and medicine was considerable. With respect to this point of view, nowadays, comparative and interdisciplinary disciplines are also collaborated to each other. Archaeological investigations followed by related scientific methods would try to get answer to the problems which were mentioned by archaeologists due to the know-how in antiquity. Archaeometry means, the use of new instrumental, statistical methods for interpreting the technology based on collected archaeological data. In another word, archaeometry is a methodology for data management which has been collected via different expertise of each scientific discipline. Archaeometrical studies focus mostly on generate and development of common language for linking human science with another discipline such as science, engineering and medicine.