بررسي خصوصيات فنوتيپي و ژنوتيپي سويه هاي انتروكوكوس مقاوم به ونكومايسين جدا شده از نمونه هاي باليني بيماران شهركرد

Genotypic and Phenotypic Characteristics of Vancomycin-resistant Enterococcus Isolated from Clinical Specimens of Patients in Shahrekord

سابقه و هدف: انتروكوك‌ها نقش مهمي در ايجاد اندوكارديت و عفونت‌هاي ادراري دارند و به واسطه توانايي كه در كسب مقاومت نسبت به عوامل ضد ميكروبي دارند، درمان آن‌ها را با سختي مواجه مي‌سازد. اين مطالعه با هدف بررسي الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي و تعيين سويه‌هاي مقاوم به ونكومايسين و هم‌چنين شناسايي ژن‌هاي مقاومت vanB و vanA در ميان ايزوله‌هاي انتروكوكوس جدا شده از بيمارستان‌هاي آموزشي درماني شهركرد درسال 1393 به انجام رسيده است. مواد و روش‌ها: 150 ايزوله انتروكوكوس از بيمارستان جداسازي و جنس و گونه آن‌ها با روش‌هاي مختلف بيوشيميايي مورد شناسايي قرار گرفتند. آزمون آنتي بيوگرام براي اين سويه‌ها انجام شد. هم‌چنين تعيين حداقل غلظت مهاركننده به روش براث ميكرودايلوشن broth micro dilution انجام و نهايتا سويه‌هاي داراي ژن VanA و VanB در ميان اين سويه‌ها شناسايي گرديد. يافته‌ها: براساس نتايج آنتي‌بيوگرام 10سويه داراي فنوتيپ VanA و 2 سويه داراي فنوتيپVanB بودند. تمامي سويه‌ها به سيپروفلوكساسين مقاوم بودند. ژن‌هاي vanA و VanB به ترتيب درتمامي 10 ايزوله اي كه فنوتيپ vanAو 2 سويه‌اي كه فنوتيپ vanB راداشتند، شناسايي شدند. در 2 سويه از 10 سويه‌اي كه داراي فنوتيپ VanA بودند، هردو ژن vanA و VanB توسط PCR تكثير شدند. استنتاج: تنوع گونه‌هاي انتروكوك در بيمارستان‌هاي آموزشي درماني شهركرد محدود به گونه‌هاي E. faecium و E. faecalis مي‌باشد. در اين مطالعه، بالاترين ميزان مقاومت نسبت به آنتي‌بيوتيك‌هاي اريترومايسين و تتراسايكلين و كم‌ترين مقاومت نيز نسبت به آنتي‌بيوتيك‌هاي ونكومايسين و جنتامايسين گزارش گرديد.

Background and purpose: Enterococci are important agents of endocarditis and urinary tract infections. They acquire resistance against antimicrobial agents which causes difficulty in their treatment. This study aimed to determine the antimicrobial susceptibility of strains resistant to vancomycin and identification of resistance genes vanA and vanB Enterococcus strains isolated from teaching hospitals in 2014. Material and methods: Hundred and fifty isolates of Enterococcus were isolated from hospitals and the genus and species composition were identified using different biochemical methods. Antibiogram tests were also conducted. The minimum inhibitory concentration was conducted applying broth micro dilution. Finally the strains containing vanA and VanB genes were identified. Results: The antibiogram test showed 10 strains with VanA and VanB phenotype. All strains were resistant to ciprofloxacin. VanA and VanB genes were detected in all 10 isolates of vanA phenotype and two strains of vanB phenotype. VanA and VanB genes were proliferated by PCR in two strains of the10 strains that were VanA phenotype. Conclusion: Among Enterococcus species E. faecium and E. faecalis isolates were detected in teaching hospitals. The highest rate of resistance was to erythromycin and tetracycline and the lowest resistance rate was to vancomycin.