اثر 10 هفته تمرينات پلايومتريك بر قدرت عضلاني بالاتنه و پايين تنه، توده بدون چربي و فاكتور رشد شبه انسولين 1 (IGF-1) در زنان جوان

The effect of 10-week plyometric training program on muscle strength of the upper and lower limbs, lean body mass, and Insulin-like growth factor 1 in young women

مقدمه: تمرينات پلايومتريك (انفجاري) حركاتي هستند كه در آن ها چرخه كشش- كوتاه شدن به كار مي­رود و حركت كشش عضله (برونگرا)، بلافاصله به‌وسيله حركت كوتاه شدن سريع (درون‌گرا) دنبال مي­شود. با توجه به نقش تمرينات پلايومتريك در هيپرتروفي عضلاني و سنتز پروتئين و در نتيجه افزايش عوامل رشد و آمادگي عضلاني، مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير 10 هفته تمرين پلايومتريك بر قدرت عضلاني بالاتنه و پايين تنه، توده بدون چربي و فاكتور رشد شبه انسولين-1 (IGF-1) در زنان جوان انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه كارآزمايي با تخصيص تصادفي در سال 1395 بر روي 28 زن جوان 29-20 سال در شهر مشهد انجام شد. زنان جوان داوطلب شركت در پژوهش به‌طور تصادفي به دو گروه 14 نفره تمرينات انفجاري و كنترل تقسيم شدند. برنامه تمريني پژوهش حاضر به مدت 10 هفته و هفته‌اي 3 جلسه اجرا گرديد. مدت زمان هر جلسه تمريني 60-45 دقيقه و شامل 10 دقيقه گرم كردن، 45-30 دقيقه اجراي برنامه تمريني و 5 دقيقه سرد كردن و انجام حركات كششي بود. نمونه‌گيري خوني، آزمون قدرت عضلاني بالا‌تنه و پايين‌تنه، حداكثر اكسيژن مصرفي و تركيب بدني در قبل و بعد از دوره تمريني انجام شد. گروه كنترل در طول مدت تحقيق، هيچ‌گونه برنامه تمريني انجام ندادند. تجزيه و تحليل داده­ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 21) و آزمون­هاي تي‌مستقل و تي وابسته انجام ﺷﺪ. ميزان p‌ كمتر از 05/0 ﻣﻌﻨﺎدار در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ شد. يافته­ها: بر اساس نتايج مطالعه، قدرت عضلاني بالاتنه، پايين‌تنه و حداكثر اكسيژن مصرفي در پايان دوره به‌طور معني‌داري افزايش يافته بود (05/0>p)، در حالي كه فاكتور رشد شبه‌ انسولين 1 (IGF-1)، توده بدون چربي، درصد چربي و شاخص توده بدني از نظر آماري تغيير معني‌داري نداشت (05/0

Introduction: Plyometric training utilizes the stretch-shortening cycle by using a lengthening (eccentric) movement, which is promptly followed by a shortening (concentric) movement. Regarding the role of plyometric exercises in muscle hypertrophy and protein synthesis, as well as increasing growth factors and muscle fitness; this study was performed with aim to investigate the effect of plyometric training on muscle strength of the upper and lower limbs, lean body mass and Insulin-like growth factor in young women. Methods: This randomized trial study was performed on 28 young women aged 20-29 years in Mashhad in 2016. Young women who volunteered to participate in the study were randomly divided into two groups of plyometric training (n=14) and control (n=14). Plyometric training program was performed for 10 weeks (3 days/week, 45 to 60 minutes). Each training session consisted of 10 minute warm up, 30-45 minutes plyometric training for the upper and lower limbs, and 5 minutes cool down. Blood samples, lower and upper limbs strength test, maximum oxygen uptake, and body composition were assessed before and after training period. The control group had no exercise during this period. Data were analyzed by SPSS software (version 21) and dependent and independent t-test. P<0.05 was considered significant. Results: The results showed that lower and upper limbs strength and maximum oxygen uptake significantly increased at the end of period (p<0.05). No significant difference was found in Insulin-like growth factor 1, lean body mass, percentage of fat and body mass index (p>0.05). Conclusion: 10 week plyometric exercises program can increase muscle strength in the upper and lower limbs, and also aerobic capacity of young women.