كليدواژه :
ميراث فرهنگي , حفاظت , مرمّت , حقيقت , زمان
چكيده فارسي :
بيان مسئله: رويارويي مرمّت و حقيقت با محوريّت مسئلة زمان در اين مقاله بررسي شده است. با فرسايش اثر در محيط پيرامون براساس نوع مادّة معدني يا آلي، پرسشي براي مرمّتگر ايجاد مي‌شود كه در اثر فرسوده، حقيقت چگونه ارزيابي مي‌شود؟ چالش موجوديّت اثر در گذشته، يا وضعيت فرسودة فعلي آن در حال به عنوان حقيقت، مسئله‌اي است كه مرمّت همواره با آن مواجه است و پاسخگويي به آن با تحليل زمان مي‌تواند نحوة نگرش و گزينش روش حفاظت، مرمّت بهينه براي ماندگاري اثر را تعيين كند.
هدف: دستيابي به نظريه‌اي با محوريّت زمان براي تعيين جايگاه حقيقت اثر به عنوان موجوديّتي در حال يا گذشته.
روش تحقيق: مسئلة حقيقت در اين پژوهش با تكيه بر تئوري‌هاي زمان، با مباني نظري پديده‌شناسي از وجوه مختلف بررسي شده است بر اين اساس حقيقتِ نهان در نقاب مادّة اثر با وجود انسان مرتبط است و از جنبه‌هاي ديگر، حقيقت به عنوان موجوديّت اثر درگذشته يا شرايط كنوني آن در حال مورد بحث قرار گرفته است.
نتيجه‌گيري: با نگاهي پديده‌شناسانه وابستگي حقيقت به وجود انسان به اثر شأن حفاظتي مي‌دهد؛ همچنين تئوري طرح شده در اين مقاله، حقيقت اثر به عنوان موجوديّتي در حال يا گذشته را با تكيه بر نظريه‌هاي زمان معيّن مي‌نمايد و مي‌تواند بنيان‌هاي نظري را براي گزينش روش‌هاي مرمّتي مناسب به منظور حفاظت و نگهداري بهينه‌اي اثر ايجاد كند. با پذيرش تئوري زمان ديناميك، گذشته وجود ندارد؛ تنها زمان حال هست و حقيقت، تمام موجوديّت اثر در حال است، نه چيزي جاي‌مانده در گذشته كه مرمّت با زدودن لايه‌هاي سطحي اثر به دنبال آن باشد و تماميّت وجود اثر در حال براي انتقال به آينده مورد حفاظت و نگهداري قرار مي‌گيرد. در تئوري زمان استاتيك با نگاهي تقويموار به زمان، گذشته وجود دارد و حقيقت اثر چگونگي آن در گذشته است با ارجاع به مستندات معتبر، موجوديّت گذشتة اثر، در حال با مرمّت بازيابي مي‌شود.
چكيده لاتين :
Statement of Problem: The confrontation of restoration and truth oriented to the problem of time is investigated in this article. With the erosion of the work in the environment based on the type of inorganic or organic matter, a question arises for the restorer, how is the truth evaluated in the worn-out work? The challenge of the existence of the work in the past, or its current state of deterioration as a truth, is a problem which the restoration always faces, and responding to it by time analysis can determine the approach and the selection of conservation method for the work’s survival.
Objective: the current study aims to create a time oriented theory for determining the position of the truth of the work as an entity in the present or the past.
Research method: In this research, truth has been studied based on the theories of time, with the theoretical foundations of phenomenology. Accordingly, the truth hidden in the mask of the material of the work related to the human existence, and from other aspects, the truth as the existence of the work in the past or its current condition in the present has been discussed.
Conclusion: With the phenomenological view, the dependence of truth on the human existence gives to the work a protective status. In addition, the theory proposed in this article determines the truth of the work as an existence in the present or past, based on time theories and can create the theoretical foundations for selecting suitable restoration methods to optimally protect and maintain the work. By accepting the theory of dynamic time, there is no past; there is only present time, and the truth consists in the entire existence of the work in the present, not a thing left in the past, that, by eliminating the surface layers of the work, the restoration pursuits it; the totality of the existence of the work in the present is conserved and maintained for transmission to the future. In the theory of static time, with a chronological look at time, there is past, and the truth of the work is its past. With a reference to valid documentation, the existence of the past of the work is restored in the present.
