وضعيت نگرش ايمني و عوامل مؤثر بر آن در كاركنان فوريت هاي پزشكي شهرستان سنندج در سال 1396

Attitudes toward safety and its affecting factors in Sanandaj emergency medical services staffs, in 2017

زمينه و هدف: يكي از مباحث مهم در اورژانس پيش بيمارستاني موضوع ايمني است. قدم اول جهت ارتقاء ايمني كاركنان و بيماران، سنجش و بررسي نگرش ايمني كاركنان اورژانس پيش بيمارستاني است كه خود و بيماران را از آسيب حفظ ‌نمايد. نظر به اهميت اين موضوع، نگرش ايمني و عوامل مؤثر بر آن همچون سابقه خطا و تصادف حين مأموريت در يك سال گذشته، در كاركنان فوريت‌هاي پزشكي 115 شهرستان سنندج مورد مطالعه قرار گرفت. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي_مقطعي در سال 1396 انجام شده است. جامعه مورد مطالعه كاركنان فوريت‌هاي پزشكي 115 شهرستان سنندج بودند. مطالعه به ‌صورت تمام شماري و تعداد نمونه‌ها 72 نفر بود. از پرسشنامه جهت جمع‌آوري اطلاعات استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزيه ‌و تحليل قرار گرفتند. براي تعيين رابطه متغيرهاي مورد نظر با نگرش ايمني از ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن و همچنين آزمون كاي دو استفاده شد. يافته ها: بر اساس يافته‌هاي آزمون، نگرش ايمني در كاركنان فوريت‌هاي پزشكي در سطح پاييني قرار داشت (با ميانگين 3/11 و انحراف معيار 0/435±). ميان معيارهاي شش‌گانه نگرش ايمني، شامل جو همكاري در سازمان، جو ايمني در سازمان، مديريت ادراكات، وضعيت شغلي با خصوصيات دموگرافيك ارتباط معني‌دار وجود داشت. مابين معيارهاي رضايت شغلي و شناخت استرس با خصوصيات دموگرافيك ارتباط معناداري ديده نشد. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه ‌ نگرش ايمني در كاركنان فوريت‌هاي پزشكي در سطح پايين و نياز به آموزش و ارتقا دارد و پيشنهاد مي‌گردد مفاهيم مربوط به ايمني در برنامه‌هاي آموزشي كاركنان فوريت‌ها پزشكي گنجانده شود.

Background and Aim: Safety is one of the important subjects in the pre-hospital settings. Determination and evaluation of safety attitudes of the emergency staff is the first step toward improving the safety of the staff and patients. In this study, we investigated safety attitudes and the factors affecting safety such as error and accident history, during mission, in the last year, in the staff of emergency medical services in Sanandaj. Material and Methods: This was a cross-sectional descriptive study. We used census method. Study population included personnel of emergency medical services (72 people). We used a questionnaire for data collection. SPSS version 20 software was used for data analysis. Pearson correlation coefficient, Spearman correlation coefficient and chi-square test were used to determine the relationship between the variables and the safety attitudes. Results: Based on the findings of this study, the safety attitudes of the emergency medical staff were significantly at a low level (mean: 3.11, p=±0/435). Six dimensions of safety attitudes, including the cooperative atmosphere in the organization, safety climate in the organization, perceptual management, and job status had significant relationship with demographic characteristics. Job satisfaction criteria and stress recognition showed no significant relationship with demographic characteristics. Conclusion: The results of this study showed that the safety attitudes of the emergency medical staff towards safety were significantly at a low level. Therefore education in order to improve the attitudes of the emergency medical staff is necessary. We recommend inclusion of safety attitudes conceot in educational programs for emergency medical staff.