تاثير آموزش مولفه هاي هوش هيجاني بر افزايش مهارت هاي اجتماعي (با تاكيد بر رضايت زناشويي) دانشجويان دانشگاه مازندران

The effect of instructing emotional intelligence capabilities on improving social skills among students of Mazandaran University

سابقه و هدف: مهارت هاي هوش هيجاني، يكي از عواملي است كه مي تواند در همه سطوح فردي و اجتماعي به ويژه در افزايش رضايت زناشويي زوجين تأثير بگذارد. فرايندي كه مي تواند در توسعه منابع انساني كارآمد حائز اهميت باشد. هدف اين پژوهش بررسي تأثير آموزش مؤلفه هاي مبتني بر هوش هيجاني بر مهارت هاي اجتماعي دانشجويان با تأكيد بر رضايت زناشويي است. مواد و روش ها: در اين روش نيمه تجربي، 60 نفر از دانشجويان متأهلي كه در مقطع كارشناسي دانشگاه مازندران در حال تحصيل مي باشند، به صورت تصادفي انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل قرار داده شدند. گروه آزمون تحت آموزش 15 مؤلفه مرتبط با هوش هيجاني قرار گرفتند. قبل و بعد از اين دوره آموزشي، از هر دو گروه (آزمايش- گواه)، آزمون‌هاي هوش هيجاني و رضايت زناشويي اخذ گرديد و نتايج آزمون‌ها بدست آمده مورد ارزيابي و مقايسه قرار گرفت. يافته ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه ميزان هوش هيجاني قابل تغيير بوده و مي توان آن را با آموزش مهارت هاي مرتبط افزايش داد. سطح هوش هيجاني آزمودني‌هايي كه در اين دوره آموزشي شركت كرده بودند (343.7±43.21) در مقايسه با آغاز دوره (327.76±44.66) و هم ‌چنين به نسبت آزمودني‌هايي كه اين دوره را نگذرانده بودند (336.63±35.39) تغيير قابل توجه‌اي نشان داد (p=0.000). هم‌چنين برگزاري اين دوره آموزشي توانست بر ميزان رضايت زناشويي گروه آزمايش نيز بيافزايد (p=0.002). استنتاج: امروزه زندگي فردي و اجتماعي زوجين بيش از گذشته با چالش هاي پيش بيني نشده اي مواجه گرديده است. بسياري از آن ها به علت نداشتن مهارت هاي لازم در معرض اختلالات زناشويي و آسيب هاي خانوادگي قرار دارند. غالبا عدم مهارت در مديريت روابط فردي و اجتماعي، مشكل عمده اين افراد به شمار مي رود. كسب مهارت‌هاي مبتني بر هوش هيجاني مي‌تواند به ميزان زيادي از مشكلات اجتماعي و رشد نگران‌كننده طلاق در جامعه به ويژه در جامعه دانشجويان كاسته و بر ميزان رضايت زناشويي آن‌ها بيافزايد.

Background & objective: Emotional Intelligence (EQ) is one of factors which can affect all individual and social levels, particularly marital satisfaction; it is the process which can play important role developing human resources. This research aims to investigate various effects of instructing EQ-based capabilities on marital satisfaction on the selected sample. Methods and Materials: In this semi-experimental study, 60 married couples were selected randomly from bachelor degree students of Mazandaran University, and were divided into two subgroups: experimental group and control group. Experimental group received instructions for fifteen components of EQ. These groups participated in EQ and marital satisfaction tests which were conducted before and after training course. Then data were analyzed, and results were extracted. Findings: Results showed that EQ level is variable and one can improve it through instructing appropriate capabilities. Subjects’ EQ level was 343.7±43.21 after training course, compared against before training course, 327.76±44.66, and also compared against control group, 336.63±35.39(p=0.000). Also, the training course could improve marital satisfaction among experimental group’s subjects (p=0.002). Conclusion: Today, couples’ personal and social lives of couples are facing unprecedented challenges. Many couples are undergoing marital discords and familial disorders because of lacking necessary skills. The biggest problem they face is lacking necessary skills for managing personal and social relationships. Acquiring EQ-based capabilities can decrease social difficulties and slow down worrying increasing trend of divorce among students, and increase their marital satisfaction.