تاثير شياف پروژسترون واژينال در پيشگيري از زايمان زودرس

The effect of vaginal progesterone suppository on prevention of preterm delivery

زمينه و هدف: زايمان پيش از موعد از علل اصلي مرگ‌ و مير نوزادي در سطح جهان محسوب مي‌شود، لذا پيشگيري از زايمان زودرس از اهداف اصلي مراقبت‌هاي مامايي است. مطالعه حاضر به منظور بررسي تأثير شياف پروژسترون واژينال در پيشگيري از زايمان زودرس انجام شد. روش بررسي: در اين كار آزمايي باليني تصادفي 200 زن باردار تك قلو با سن حاملگي 34-24 هفته با تشخيص زايمان زودرس تحت درمان با سولفات منيزيم وريدي و كورتيكو استروئيد قرار گرفتند. در گروه مداخله (100 نفر) علاوه بر داروهاي فوق،200 ميلي‌گرم شياف پروژسترون در شروع درمان و سپس هر 12 ساعت تا از بين رفتن انقباضات رحمي تجويز گرديد و پس از توكوليز موفق شياف پروزسترون تا پايان 34 هفتگي ادامه داده شد. نتايج مامايي شامل فاصله زماني بين شروع توكوليز تا از بين رفتن انقباضات رحمي، فاصله زماني تا وقوع زايمان، سن بارداري در زمان زايمان و پيامدهاي نوزادي در دو گروه ثبت گرديد. يافته‌ها: ميانگين فاصله زماني بين شروع توكوليز تا از بين رفتن انقباضات رحمي در گروه كنترل 3.78±6.33 ساعت و در گروه مداخله 3.07±6.72 ساعت بود (0.432=p). فاصله بين توكوليز موفق تا وقوع زايمان در دو گروه به ترتيب 21.9±35.1 و 1/25±7/36 روزبود (0.634=p). از نظر سن بارداري در هنگام زايمان و پيامدهاي نوزادي بين دوگروه اختلاف معني داري ديده نشد. هر چند مورتاليتي نوزادي در گروه كنترل دو برابر گروه مداخله بود ولي اين اختلاف معني‌دارنبود (0.194=p). نتيجه‌گيري:مطالعه حاضر نشان داد تجويز شياف پروژسترون واژينال تأثيري در پيشگيري از زايمان زودرس ندارد.

Background and Aim: Preterm labor (PTL) is considered as one of the main causes of fetal mortality worldwide. Therefore, prevention of PTL is one of the main goals of midwifery care. The present study was conducted to determine the effect of vaginal progesterone suppository on the prevention of PTL. Materials and Method: In this randomized clinical trial, 200 singleton pregnant women at 24 -34 weeks of gestation with diagnosis of PTL were treated with IV magnesium sulfate and corticosteroid. In the intervention group (n=100),in addition to the above mentioned drugs, progesterone suppository (200 mg) was administered at the start of treatment and every12 hours until discontinuation of uterine contractions. After successful tocolysis, use of progesterone suppository continued until the end of the 34thweek.Midwifery outcome including the interval between the onset of tocolysis and discontinuation of uterine contractions and the occurrence of labor, the gestational age at the time of delivery and neonatal outcome were recorded in the two groups. Results: The mean intervals between the start of tocolysis and discontinuation of uterine contractions were 6.33±3.78 and 6.72±3.07 hours (p=0.432) in the control and intervention groups respectively. Also, the intervals between successful tocolysis and delivery were 35.1±21.9 and 36.7±25.1 days respectively (p=0.634).There was no significant difference between the two groups in terms of gestational age at the time of delivery and neonatal outcome. Although neonatal mortality in the control group was twice that in the intervention group, the difference was not significant (p=0.194). Conclusion: The present study showed that vaginal progesterone suppository had no effect on the prevention of PTL.