نقش ويژگيهاي شخصيتي و ابعاد فرزندپروري خانواده در خودخاموشي و خودنقدي نوجوانان

اين پژوهش با هدف بررسي نقش ابعاد فرزندپروري خانواده و ويژگيهاي شخصيتي در خودخاموشي و خودنقدي نوجوانان صورت گرفته است. روش تحقيق اين پژوهش از نوع توصيفي و همبستگي است. جامعه آماري پژوهش، تمام دانش آموزان مقاطع سوم راهنمايي و اول دبيرستان شهرستان دير هستند كه با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي چند مرحله اي، 501 نفر با توجه به جامعه آماري انتخاب شده اند. به منظور بررسي متغيرهاي پژوهش، هر يك از شركت كنندگان پرسشنامه فرزندپروري (استينبرگ و همكاران، 1992)، پرسشنامه شش عاملي شخصيت (اشتون و لي، 2000)، مقياس خود خاموشي (جك و ديل، 1992) و پرسشنامه تجربه افسرده ساز (بلات و همكاران، 1979) را تكميل نمودند. داده هاي پژوهش با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و روش آماري رگرسيون چند متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج تحليل رگرسيون نشان مي دهد كه از ميان ويژگيهاي شخصيتي، متغيرهاي برونگرايي، صداقت فروتني و وظيفه شناسي پيش بيني كننده هاي مثبت و معنادار و متغيرهاي گشودگي به تجربه و هيجان پذيري پيش بيني كننده هاي منفي و معنادار خودنقدي است. از ميان ابعاد فرزندپروري، متغير نظارت و سختگيري مي تواند خودانتقادي نوجوانان را به صورت مثبتي پيش بيني كند. هم چنين متغيرهاي هيجان پذيري، سازگاري و وظيفه شناسي از ابعاد ويژگيهاي شخصيتي و گرمي و پذيرش و اعطاي استقلال از ابعاد فرزندپروري مي تواند خود خاموشي نوجوانان را پيش بيني كند. الگوي متفاوتي از متغيرها را بايد براي تبيين خود خاموشي و خود انتقادي نوجوانان بر اساس ويژگيهاي شخصيتي و فرزندپروري به كار برد كه به تفكيك مورد بحث قرار گرفت