پيش بيني موفقيت تحصيلي دختران بر اساس جهت گيري ديني و اعتماد بين فردي آنان

هدف از انجام اين پژوهش، بررسي رابطه جهت گيري مذهبي و اعتماد بين فردي با موفقيت تحصيلي دختران است. اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري عبارت بود از كل دانش آموزان متوسطه شهرستان بيرجند در سال تحصيلي 93-94 كه بر اساس جدول مورگان و به شيوه ي خوشه اي تصادفي تعداد 355 نمونه انتخاب و مورد بررسي قرار گرفت. به منظور گردآوري اطلاعات از پرسش نامه ي جهت گيري مذهبي آلپورت و پرسشنامه اعتماد در روابط بين فردي رمپل و هولمز استفاده شد. داده ها از طريق آزمون t مستقل و رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. تحليل داده ها نشان داد، در بررسي وضعيت مولفه هاي جهت گيري مذهبي، جهت گيري مذهبي بيروني ، جهت گيري مذهبي كلي و دروني دختران در سطح بالاتر از متوسط قرار داشت و در بررسي وضعيت مولفه هاي اعتماد بين فردي، پيش بيني پذيري دختران در سطح پايين تر از متوسط و اعتماد بين فردي و قابليت اعتماد و وفاداري دختران در سطح بالاتر از متوسط قرار داشت. و در بررسي پيش بيني موفقيت تحصيلي بر اساس جهت گيري مذهبي و اعتماد بين فردي، آزمون رگرسيون نشان داد جهت گيري مذهبي دروني پيش بيني كننده ي موفقيت تحصيلي دختران مي باشد و جهت گيري مذهبي بيروني و اعتماد بين فردي نقش معناداري در پيش بيني موفقيت تحصيلي دختران نداشت.