بررسي رابطه ساختاري سلامت خانواده اصلي، طرحواره هيجاني، نظم دهي هيجان با رغبت به ازدواج در دانشجويان با نقش واسطه گري تمايزيافتگي خود

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه ساختاري سلامت خانواده اصلي، طرحواره هيجاني، نظم دهي هيجان با رغبت به ازدواج در دانشجويان با نقش واسطه گري تمايزيافتگي خود بود. شركت كنندگان پژوهش 266 نفر از دانشجويان پسر دانشگاه خوارزمي بودند كه در سال تحصيلي 94-1393 مشغول به تحصيل بودند و با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. پژوهش حاضر غيرآزمايشي از نوع همبستگي بود. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه رغبت سنج ازدواج ، مقياس سلامت خانواده ي اصلي، پرسشنامه تمايز يافتگي خود، مقياس طرحواره هيجاني و مقياس نظم دهي هيجان بود. نتايج بدست آمده از تحليل مسير حاكي از آن بود كه داده هاي پژوهش با مدل پيشنهادي برازش كامل دارند و تمايزيافتگي در رابطه ي بين سلامت خانواده اصلي و طرحواره هيجاني با رغبت به ازدواج نقش واسطه اي دارد . بنابراين توجه به نتايج حاصل و كاربست آنها در برنامه هاي آموزش پيش از ازدواج و مداخله هاي رشدي و درماني مي تواند حائز اهميت باشد.