اثربخشي درمان متمركز بر كاربردشناسي زبان

Effectiveness of Intervention Focused on Pragmatics

مقدمه مهارت هاي مكالمه اي، مهم ترين مهارت هاي كاربردشناسي زبان هستند. در ميان مهارت هاي مكالمه اي، اصلاح مكالمه و درخواست توضيح در جلوگيري از شكست هاي ارتباطي نقش مهمي ايفا مي كنند. از جمله اختلالاتي كه نقايص برجسته كاربردشناسي زبان دارد، كودكان داراي اختلال ارتباط اجتماعي (Social communication disorder يا SCD) هستند كه به دليل نقص در مهارت هاي كاربرد شناختي و مكالمه اي، به طور مكرر با شكست هاي ارتباطي مواجه مي شوند. بنابراين، ارايه درمان هايي كه بر مهارت هاي مكالمه اي اين كودكان متمركز باشد، از اهميت خاصي برخوردار است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسي تاثير درمان متمركز بر مهارت هاي اصلاح مكالمه و درخواست توضيح در كودكان داراي SCD بود. مواد و روش ها اين مطالعه با طرحي مورد منفرد و به شيوه Multiple probe، بر روي سه كودك 5 تا 7 ساله داراي SCD مراجعه كننده به كلينيك گفتار درماني انجام شد. آزمودني ها از سه جلسه قبل تا سه جلسه بعد از درمان مورد ارزيابي قرار گرفتند و انواع استراتژي هاي اصلاح مكالمه و درخواست توضيح طي 12 جلسه درماني 40 دقيقه اي به آنان آموزش داده شد. داده ها بر اساس تحليل چشمي نمودارهاي رسم شده براي هر كودك در مهارت هاي ذكر شده و با استفاده از مقياس IRD (Improvement rate difference) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها تحليل چشمي نمودارها و IRD نشان داد كه همه آزمودني ها در مهارت هاي اصلاح مكالمه و درخواست توضيح پيشرفت داشتند (براي مهارت اصلاح مكالمه IRD بيشتر از 91 درصد و براي درخواست توضيح ID بيشتر از 83 درصد) و مي توانستند انواع استراتژي هاي اصلاح مكالمه و درخواست توضيح را به كار ببرند. نتيجه گيري اثربخشي برنامه درماني متمركز بر مهارت هاي اصلاح مكالمه و درخواست توضيح در كودكان داراي SCD قابل قبول بود.

Introduction: Conversational skills are the most important pragmatic skills. Among conversational skills, conversational repair and clarification request have important roles in preventing communication failures. Social communication disorder (SCD) involves important defects in pragmatic language skills. Children with SCD constantly encounter communication failures due to defect in pragmatic and communication skills. Thus, presenting interventions focused on these skills is important. The aim of this study was to determine the effectiveness of intervention focused on conversational repair and clarification request in children with SCD. Materials and Methods: This single subject, multiple probe study was conducted on 3 children with social communication disorder. The subjects were selected from among children of 5 to 7 years of age referring to a speech therapy clinic. The children were assessed 3 sessions before and 3 sessions after therapy. They were taught a variety of conversational repair and clarification request strategies during 12 therapy sessions, each lasting 40 minutes. Data were analyzed based on the visual analysis of charts drawn for each child and using improvement rate difference (IRD). Results: Visual analysis of charts and IRD showed that the children improved in conversational repair and clarification request skills (IRD > 91% and IRD > 83%, respectively). After the intervention, subjects could use different conversational repair and clarification request strategies. Conclusion: The efficacy of the intervention focused on conversational repair and clarification request skills in children with SCD was acceptable.