بررسي و شناخت تاثير شبكه هاي اجتماعي بر نوآوري اجتماعي

Investigating the Impact of Social Networks on Social Innovation

شبكه هاي اجتماعي به لحاظ گسترش و نفوذ بين كاربران، برقراري ارتباط خصوصي و شخصي، فارغ بودن از كنترل مرجع قدرت و سهولت تبادل، اشتراك گذاري و دسترسي به دانش، تجارب و درس آموخته هاي كاربران، به وسيله اي بي بديل در عرصه ارتباطات تبديل شده و زمينه هاي تاثيرگذاري زيادي را فراهم ساخته اند. هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير شبكه هاي اجتماعي بر نوآوري اجتماعي است. براين مبنا، سوال اصلي عبارت است از اينكه شبكه هاي اجتماعي چه تاثيري بر نوآوري اجتماعي دارند؟ براي پاسخ به اين سوال، جامعه آماري به تعداد 140 نفر شامل دانشجويان سطوح مختلف كارداني، كارشناسي، كارشناسي ارشد و دكتري پنج دانشگاه منتخب شهر تهران به روش تصادفي ساده انتخاب و پرسشنامه براي دريافت پاسخ آنها ارسال شد. نوع پژوهش، كاربردي؛ روش پژوهش، توصيفي و از نوع همبستگي و به طور مشخص مبتني بر مدل سازي معادلات ساختاري است. در اين پژوهش، دو پرسشنامه شبكه هاي اجتماعي و نوآوري اجتماعي با طيف پنج گزينه اي، تهيه و روايي صوري و محتوايي و نيز پايايي آنها با استفاده از آلفاي كرونباخ و تحليل عاملي، مورد تاييد قرار گرفت. يافته ها نشان داد در سطح اطمينان 95 درصد، «شبكه اجتماعي مجازي» با ضريب معني داري مسير برابر 5/34 بر «ايده پردازي جهت حل مسئله»، 4/71 بر «اثربخشي محصول و دستاورد نهايي»، 4/66 بر «شناخت مسئله» و 3/96 بر «پياده سازي و نهادينه سازي ايده ها» تاثيرگذار است.

Due to the expansion and influence of social networks among users, creating private and personal communication, freedom from control, ease of access, easy sharing, access to knowledge, experience and instructions of others, they have turned into outstanding areas of communication and have paved the way for great effects. This research is intended to investigate the impact of social networks on social innovation. Hence, the main question relates to how social networks affect social innovation. The statistical population of this research consists of 140 students of associate, bachelor, master and Ph.D. degrees who were selected randomly in five certain universities in Tehran and were given questioners to participate in the study. This applied descriptive research follows correlation method based on structural equation modeling. In this research, two social network and social innovation questionnaires with five options were employed to collect data. The face validity and content validity, and the reliability of the questionnaires were confirmed by Cronbach’s alpha and factor analysis. The results indicated that at 95% confidence level, the "virtual social networks" was effective on "theorizing for problem solving" with a significant path coefficient of 5.34, on "product effectiveness and final achievement" with an amount of 4.71, on "problem finding" as much as 4.66, and on "implementation and institutionalization of ideas" as much as 3.96.