بررسي رابطه بين سبك هاي مديريت با اثر بخشي سازماني در دفاتر استعدادهاي درخشان دانشگاه هاي علوم پزشكي كشور

The relationship between management styles and organizational effectiveness at the offices of the talented students of medical universities in Iran

زمينه تحقيق: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي رابطه بين سبك هاي مديريت و اثربخشي سازماني در دفاتر استعدادهاي درخشان دانشگاه هاي علوم پزشكي كشور بود. روش مطالعه: مطالعه حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش عبارت بود از كليه مديران و كاركنان دفاتر استعدادهاي درخشان دانشگاه هاي علوم پزشكي كشور به تعداد 250 نفر كه طبق فرمول كوكران تعداد 150 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به همين منظور براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي سبك هاي مديريت ليكرت و اثربخشي سازماني پارسونز استفاده شد. پس از جمع آوري اطلاعات براي تجزيه و تحليل داده ها از رو شهاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، آزمون تي مستقل و تحليل رگرسيون و نرم افزار SPSS استفاده شد. يافته ها: نتايج حاكي از آن بود كه فرضيه اصلي تحقيق: رابطه سبك هاي مديريت با اثربخشي در دفاتر استعدادهاي درخشان دانشگاه هاي علوم پزشكي كشور معنادار م يباشد ( 000 / r=0/47 , P=0 ). طبق نتايج ديگر پژوهش بيشترين نمره همبستگي مربوط به سبك مديريت مشاركتي بود و مشخص شد كه بين سبك مديريت مشاركتي و اثربخشي سازماني، رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد( 47 / r=0 )، همچنين بين سبك خيرخواهانه( 41 / r=0 ) و مشورتي( 44 / r=0 ) با اثربخشي سازماني رابطه معنادار وجود داشت، ولي بين سبك مديريت استبدادي و اثربخشي سازماني رابطه معناداري يافت نشد. نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي اين پژوهش مي توان نتيجه گيري كرد كه به كارگيري سبك مشاركتي در سازمان هاي آموزشي مانند دانشگاه ها ضروري مي نمايد.

background and objective : The present paper aims to study the relationship between management styles and organizational effectiveness in exceptional talents office of the universities of medical sciences all over the country. methods: The present study is a descriptive correlational study .The statistical population includes all managers and personnel of the exceptional talents office of the universities of medical sciences all over the country for 250 among whom the number of 150 ones has been selected as sample base on Cochran’s formula. Accordingly for data collection, Likert leadership style questionnaire and Parsons organizational effectiveness model are applied. After data gathered, they are analyzed by Pearson Correlation Coefficient, Independent t test, Regression analysis and SPSS software. results: The results show that the research main hypothesis, the management styles and organizational effectiveness in exceptional talents office of the universities of medical sciences all over the country have a significant relationship (r=0.47, P=0.000). Based on other research results, the highest correlation grade is for participatory management and it is determined that there is a significant and direct relationship between participatory management style and organizational effectiveness, (r=0.47), moreover, there is a significanr relationshipbetween charity style (r=0.41) and consultative style (r=0.44) with organizational effectiveness. However, there was no significant relationship between despotic management style and organizational effectiveness. .Also, the findings show that 68 people used participatory management style, 47 ones used autocratic management style and the rest used advisory and benevolent styles. conclusion: Based on the findings of study,it can be concluded that the use of participatory style in educational organizations such as universities is necessary.