ارائه الگوي همكاري بين بخشي براي اجراي مصوبه سياست ها و ضوابط اجرايي آمايش آموزش عالي سلامت در جمهوري اسلامي ايران؛ چارچوب مطالعه

Designing An Intersectoral Collaboration Model for Implementing Spatial Planning policy of Medical Higher Education in Iran, Study Protocol

معرفي: موضوع آمايش سرزميني از سال ها در ايران مطرح شده و در سال 1394 سند آمايش سرزميني در آموزش عالي سلامت به عنوان اولين سند آمايش در كشور مصوب شد. يكي از ابعادي كه در اجراي اين مصوبه بايد مورد توجه قرار گيرد موضوع همكاري بين بخشي است. به همين منظور مطالعه اي جهت طراحي الگوي همكاري بين بخشي براي اجراي مصوبه سياست ها و ضوابط اجرايي آمايش آموزش عالي سلامت در جمهوري اسلامي ايران طراحي شده است. نوشته حاضر به بررسي چارچوب اين مطالعه مي پردازد. روش انجام كار: اين پژوهش به روش تركيبي و با استراتژي كيفي نظريه پردازي داده بنياد انجام خواهد شد. جامعه آماري اين مطالعه مديران ارشد حوزه آموزش وزارت بهداشت و دانشگاه هاي علوم پزشكي كشور مي باشند و نمونه گيري تا حد اشباع اطلاعات انجام خواهد شد. داده هاي مطالعه با استفاده از مطالعه كتابخانه اي، بررسي اسناد، مصاحبه، مشاهده و پرسشنامه گردآوري و پس از تحليل داده ها نتايج آن در نشريات معتبر داخلي و بين المللي منتشر خواهد شد. بحث و نتيجه گيري: با استفاده از داده هاي حاصل از مطالعات گذشته 11 مولفه مرتبط با همكاري بين بخشي استخراج شده كه در 3 گروه مولفه هاي ورودي، عملياتي و خروجي مورد بررسي قرار ميگيرد. اين پژوهش به منظور تبيين الگويي بهينه براي همكاري بين بخشي در اجراي مصوبه آمايش سرزميني به سوالاتي نظير نهادهاي مرتبط در اجراي مصوبه، ارتباط اين نهادها، نقاط قوت و چالش هاي ارتباطي و راه حل هاي بهبود اين ارتباط خواهد پرداخت.

Introduction: The concept of spatial planning has been raised in Iran for many years. The Spatial Planning directive of Medical Higher Education was approved as the first in Iran in 2015. Intersectoral collaboration is one of the important dimensions for implementation of this policy. So, we are trying to design an intersectoral collaboration model for implementing Spatial Planning policy of Medical Higher Education in Iran. Methods: This study will be carried out by use of synthetic method and grounded theory as qualitative strategy. The target population of this study is managers of Iran Ministry of Health and managers of medical universities. Sampling will be stopped whenever information is saturated. Data will be gathered by Library study, literature review, interview and questionnaire and analyzed using proper software. The result will be published in relevant journals. Conclusion: Eleven relative components have been extracted by literature reviews which are investigated in 3 groups of inputs, operations and outputs. This study will try to answer to the questions about some issues such as Strengths and Challenges in the collaboration of involved organizations and improving these intersectoral collaborations for better implementation of spatial planning policy in Iran.